چکیده:
طرح مسئله: تداوم مخاطرات طبیعی و آسیبپذیری شهرستان قائنات موجب شده است این مخاطرات به بحرانهایی با خسارات فراوان هرساله بدل شوند. با توجه به اینکه وضعیت مدیریت نقش بسزایی در کنترل مخاطرات طبیعی و تبدیل آنها به بحران دارد، در این زمینه نیاز است وضعیت مدیریت بحران شهرستان از یک سو و عوامل مؤثر بر وضعیت عملکرد آنها از سوی دیگر بررسی دقیق و تحلیل شود.
هدف: هدف این پژوهش، بهبود وضعیت مدیریت بحران و کاهش آسیبپذیری با حرکت به سمت مدیریت نوین بحرانهای طبیعی است.
روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع کاربردی و مبتنی بر روش توصیفیتحلیلی و رویکرد پژوهش، کمیکیفی است. بر این اساس، نخست پس از گردآوری مطالب نظری به روش اسنادی، با تدوین شاخصها و متغیرهای مدیریت بحران، با توزیع 100 پرسشنامة ساختارمند در میان متخصصان دانشگاهی، انجمنهای مردمنهاد، دهیاران و آگاهان روستایی و مدیران ارگانهای دولتی مرتبط با کنترل و مدیریت بحران که به روش هدفمند انتخاب شدند، وضعیت موجود مدیریت بحران شهرستان مبتنی بر میزان آگاهی و دانش، مهارت و وضعیت عملکرد آنها با آزمون T تکنمونهای سنجیده شد؛ در ادامه با مصاحبة نیمهساختارمند بهصورت هدفمند با 26 نفر از اعضای این گروهها، علل و عوامل مؤثر بر این وضعیت با انجام کدگذاری باز شناسایی و سپس با توزیع در میان اعضای گروههای نامبرده (100 نفر) به روش تحلیل عاملی تأیید شدند. روایی صوری و محتوایی پرسشنامههای توزیعشده با پیشآزمون و تأیید متخصصان و روایی سازه با آزمون تحلیل عاملی و پایایی نیز با ضریب آلفای کرونباخ برابر با 0.71 تأیید شد.
نتایج: مدیریت بحران شهرستان قائنات با مقدار نامناسب میانگین محاسبهشده برابر با 2.67، وضعیت رضایتبخشی ندارد. علل شکلگیری این وضعیت در قالب چهار عامل اصلی ضعف در برنامهریزی، اجرا و نظارت مدیریت بحران شهرستان، نارساییهای اجتماعی، ضعف در قانونگذاری و سیاستگذاری و ضعف در آموزش و مهارتهای عملی، مبتنی بر 32 شاخص خلاصه شد؛ همچنین مدیریت بحران مخاطرات محیطی در منطقه مبتنی بر رویکرد سنتی (انفعالی، واکنشی، تخصصگرایانه، مشارکتینبودن، تأکید بر امدادرسانی و بازیابی) است.
نوآوری: نوآوری پژوهش حاضر در دیدگاه ساختاری و جامع برای شناخت عوامل مؤثر بر وضعیت مدیریت بحران منطقه و بارزکردن نقش همزمان مدیریت ناکارآمد و نارساییهای اجتماعی در افزایش آسیبپذیری دربرابر بحرانهاست.
Problem Statement: The continuation of natural hazards and the vulnerability of the city of Ghaenat has caused these hazards to become disastrous every year, given that management status has a significant role in controlling and transforming natural hazards into crises. In this regard, it is necessary to consider and analyze the situation of crisis management of the city on the one hand, and the factors affecting their performance status on the other hand. Objective: To improve the situation of crisis management and reduce vulnerability by moving towards new management of natural disasters. Research Method: The research was an applied one based on a descriptive-analytical method. The approach of this research was quantitative-qualitative, which, accordingly, after collecting the theoretical content by documentary method and developing indices and optimal crisis management variables, 100 structured questionnaires were distributed among academic experts, NGOs, rural dignitaries, informers and managers of government agencies related to control and crisis management who were selected based on purposive sampling. The current status of city crisis management, based on their knowledge, skills and performance status, was assessed through one-sample t-test. Subsequently, through purposeful semi-structured interviews with 26 members of these groups, the causes and factors affecting this situation were identified by open coding and then distributed among the members of the mentioned groups (100 persons) by the factor analysis method. These factors were confirmed by the method. The face and content validity of the distributed questionnaires were confirmed by the pre-test and experts’ approval. The construct validity was confirmed by factor analysis and reliability test by the Cronbach's alpha coefficient of 0.71. Results: The situation of crisis management in Ghaenat city with an average value of 2.67 was not satisfactory. The causes of this situation were four main factors of weakness in planning, implementation and supervision of city crisis management, social deficiencies, weakness in legislation and policy, and weakness in education and practical skills which were summarized based on 32 indicators. Correspondingly, crisis management of the environmental hazards in the region was based on a traditional approach (passive, reactive, specialist, non-participatory, emphasis on relief and recovery). Innovation: A structural and comprehensive approach to identify factors influencing the regional crisis management situation and to demonstrate the role of inefficient management and social failures in increasing vulnerability to crises.
خلاصه ماشینی:
در اين توافق نامه کاهش آسـيب پـذيري کـه از راه افزايش انعطاف پذيري حاصل ميشود، به مديريت دولتي واگذار شده است که بايد در تعامل با ذي نفعان ديگر يعني مردم محلي، سازمان هاي مردم نهاد و نهادهاي خصوصي، خطرات طبيعي را مديريت کند و مانع تبديل آنها به بحران شود (٤٩٩٠ :٢٠١٨ ,Gunawan &Hemingway ).
در اين ميان نيز، مديريت نامطلوب موجب شده است کشور درزمينـۀ بـروز مخـاطرات و پذيرش تأثيرات و پيامدهاي منفي آنها و درنتيجه شکل گيري بحران هاي متعدد، به يکي از آسيب پذيرترين کشورهاي جهان بدل شود؛ زيرا در نظام توسعه و برنامه ريـزي کشـور بـا تسـلط ديـدگاه مـديريتي، کـاهش آسـيب پـذيري و درنظرنگرفتن مديريت بحران به مثابۀ يک فرايند و تخصص ، پس از بروز مخاطرات محيطي و تبديل آنها به بحـران ، ستادهاي مديريت بحران براي مديريت و کنترل وضعيت به صورت جدي وارد عمل مي شوند و درواقع مديران بحران با نداشتن دانش ، مهارت و عملکردي مؤثر موجب افزايش آسيب پذيري سکونتگاه ها دربرابر وقوع رويدادهاي طبيعي 1 Sendai ميشوند.
تايج پژوهش اعتمادي و همکاران (١٣٩٧) نشان مي دهد شـهر قـائن بـه لحـاظ وضـعيت جانمـايي سـازه هـا و تأسيسات ، ار باط و همجواري کاربري ها، تراکم و توزيـع جمعيـت و درمجمـوع اصـول پدافنـد غيرعامـل شـهري وضعيت مطلوبي ندارد و يشترين مساحت شهر در طبقه با آسيب پذيري زياد قرار دارد؛ اين در حالي اسـت کـه بـه د يل فقر و محروميت اين شهرستان ، ميزان آسيب پذيري سکو تگاههاي آن يز بسيار زياد است و بر اين اساس بايـد مدير تي مطلوب و مؤثر درزم نۀ مقابله و ر تار با مخاطرات موجود در سطح مدير تي شهرستان وجود داشـته باشـد که در قالب مديريت بحران خلاصه ميشود.