چکیده:
از موارد کاهشدهنده هزینههای بخش دفاعی که به رشد اقتصادی میانجامد، طراحی و تولید تسلیحات و تجهیزات نظامی بدون کارخانه است که در ادبیات جدید، برونسپاری در بخش صنعت نامیده میشود. در این تحقیق، تلاش شده با استفاده از روشهای کمی و کیفی و بهویژه ابزارهای مصاحبه عمیق و پرسشنامه باز، شیوههای کارآیی برونسپاری در بخش صنعت دفاعی کشور از نظر اولویت، دستهبندی و تدوین گردد. در این پژوهش، دو گروه بهعنوان جامعه هدف در نظر گرفته شدند: گروه اول، 15 نفر از خبرگانی میباشند که در زمان وقوع جنگ تحمیلی اقدام به تولید بدون کارخانه محصولهای نظامی کردند. گروه دوم، 50 نفر از دستاندرکاران صنایع دفاعی پس از جنگ تحمیلی تا زمان حاضر هستند که در این زمینه فعالیتهای شاخصی انجام دادهاند. در ادامه شش مؤلفه اصلی در برونسپاری موفق با اجرای روش دلفی شناسایی گردید و رتبه هر مؤلفه و نوع رابطه همبستگی در مؤلفهها تحلیل شد و در انتها نیز الگوی مفهومی برونسپاری موفق در صنایع دفاعی ارائه گردیده است.
One of the factors which decreases costs in defensive sector and results in economic growth is designing and manufacturing military weapons and equipment without factory that in modern literature is called outsourcing in industry section. In this research, it has been tried to classify and plan the methods of outsourcing efficiency in the country's defensive industry sector on the basis of their priorities by using quantitative and qualitative methods and especially using tools of in-depth interview and open questionnaires. In this study, two groups were considered as the target population: The first group involves15experts who began to produce military weapons without factory during the Holy war. The second group consists of 50 professionals of defense industries after the Holy war until the now who have done significant activities in this area. In the following, six key components in a successful outsourcing were identified by implementation of the Delphi method and the rank of each component and the type of solidarity between components were analyzed, and at the end the conceptual model of successful outsourcing in defense industry has been provided.
خلاصه ماشینی:
آيا توليد تسليحات بدون کارخانه موجب نمي شود که مراکـزي کـه تحـت نظارت حفاظتي دقيق بخش دفاعي قرار ندارند، بتوانند تسليحاتي را بدون نظارت توليد کرده و از اين طريق امنيت کشور تهديد گردد؟ همچنين با توجه به اينکه توليد بدون کارخانه داراي مزاياي ديگري نيز مي باشـد (از جمله کاهش هزينه ، افزايش سرعت دسترسي به محصول ، ارتقـاي کيفيـت محصـول و افزايش مشارکت مردم در دفاع و مقاومت )، تلاش شده در قالب پرسش هاي تحقيق بـه شرح زير، به اين موارد نيز پرداخت : ٤-٤-١.
(١-١) در پاسخ به پرسش اول : آيا با توجه به شرايط امنيتي کنوني کشور مي تـوان تسليحات مورد نياز کشور را در نقاط متعدد و بـا اسـتفاده از بخـش خصوصـي ايجـاد نمود؟ روش کنوني حفاظتي که تمام اجزا و مجموعۀ دفاعي را محرمانه تلقي مـي کننـد بايد مورد بازنگري قرار گيرد؛ زيرا با توجه به اينکه نظام هاي دفاعي کشورهاي پيشرفته از نظر سطح فناوري بالاتر نمي باشد و اطلاعات مربوط به بيشتر اجزا و زيرمجموعه هـا در نظام هاي دفاعي مشابه توسط اينترنـت قابـل دسـترس اسـت ، پـس بايـد تشـخيص محرمانگي را به متخصصان صنايع دفاعي سپرد و آن بخش که از نظـر صـنعت دفـاعي داراي سطح محرمانه است در درون صنايع دفاعي توليد و ساير آن برون سـپاري گـردد.
(٣-١) در پاسخ به پرسش سـوم : آيـا توليـد تسـليحات بـدون کارخانـه موجـب نمي شود که مراکزي که زير نظارت حفاظتي دقيق بخش دفاعي قرار ندارند بتوانند خود تسليحاتي را بدون نظارت توليد کرده و از آن طريق کشور تهديد گـردد؟ بـا توجـه بـه نتايج به دست آمده تسليحاتي که برون سپاري آنها تهديد براي امنيت کشور است ، انواع سلاح هاي انفرادي و گلوله هاي مرتبط با آنهاست .