چکیده:
محلههای شهری به عنوان هسته اصلی جریانهای اجتماعی در گذر زمان، نقش اساسی در شکلدهی و ساماندهی ارتباطات پایدار اجتماعی داشته است. در طول چند دهه اخیر با توسعه شهرها و تغییرات اساسی زندگی ساکنان، این هستهی ارزشمند شهری دچار بحران شده است. هدف پژوهش حاضر شناسایی ابعاد و همچنین سنجش میزان تأثیرگذاری سرمایه اجتماعی بر رضایت از کیفیت زندگی در محلههای شهری است. روش پژوهش بر حسب هدف کاربردی و بر حسب گردآوری دادهها ترکیبی است. روش نمونهگیری چند مرحلهای و ابزار گردآوری اطلاعات، به صورت پرسشنامه بوده است. جهت آزمون فرضیات پژوهش از آزمون تفاوت میانگینها برای دو نمونه مستقل، آزمون همبستگی پیرسون و مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج بیانگر وجود ارتباط معنیدار میان تمامی ابعاد متغیر سرمایه اجتماعی و رضایت از کیفیت زندگی است و سرمایه اجتماعی پیشبینی کننده مناسبی برای متغیر رضایت از کیفیت زندگی است. نتایج نشان داد که میزان تأثیرگذاری متغیر سرمایه اجتماعی بر رضایت از کیفیت زندگی (0/58) میباشد. بیشترین تأثیرگذاری متغیر سرمایه اجتماعی بر متغیر کیفیت زندگی را شاخص اعتماد (0/86) دارا است. با ارتقاء سرمایه اجتماعی از طریق افزایش اعتماد میتوان رضایت از کیفیت زندگی را در محلات شهری ارتقاء داد.
Urban neighborhoods, as the core of social interactions over time, have played a key role in shaping and organizing sustainable social relationship. Over the last decades, With development of cities and fundamental changes in the way of life of residents, these valuable urban cores have been in crisis. As approaches today Based on increasing social capital in local communities as an effective way of promoting sustainable social development and satisfaction of quality of life. The purpose of this research is to identify the dimensions and to measure the impact of social capital on satisfaction of quality of life in urban neighborhoods. The research method is applied in terms of purpose and is based on the combination of data collection. Sampling method In this multistage research and data gathering tool, a questionnaire was used which was validated using a confirmatory factor analysis and its reliability was verified using Cronbach's alpha. The hypotheses were analyzed by the test method for the difference between the mean of independent samples, Pearson correlation and structural equation modeling. The results indicate a significant relationship between variables of social capital and satisfaction of quality of life and also social capital is a good predictor for satisfaction of quality of life. The results show that the effect of social capital on satisfaction of quality of life is(0/58). The most effective of social capital on quality of life is the index of trust(0.86) and by increasing trust, it is possible to improve the quality of life in urban neighborhoods.
خلاصه ماشینی:
بررسي تأثير مولفه هاي سرمايه اجتماعي بر رضايت از کيفيت زندگي در محلات شهري (مطالعه موردي: محلات سلطان ميراحمد و فين کاشان ) 1 مونا لقمان زهرا سادات سعيده زرابادي ٢ 3 مصطفي بهزادفر تاريخ وصول : ٩٧/١١/١٢ تاريخ پذيرش : ٩٨/٠٦/٢٧ چکيده محله هاي شهري به عنوان هسته اصلي جريان هاي اجتماعي در گذر زمان ، نقش اساسي در شکل دهي و سامان دهي ارتباطات پايدار اجتماعي داشته است .
تحقيق حاضر نيزدر نظر دارد براي رفع چالش هاي عنوان شده ، پس از بازتوليد مفاهيم پايه با توجه به زمينه ، به بررسي و سنجش شاخص هاي سرمايه اجتماعي و رضايت از کيفيت زندگي در سطح محلات شهري به منظور دست يابي به توسعه پايدار پرداخته و روابط ميان اين دو متغير را مورد بررسي قرار دهد.
تعريف مورد نظر براي سرمايه اجتماعي در اين تحقيق ، عبارت است از يک دسته فرآيندهايي که حاصل کنش هاي اجتماعي بوده و ميتواند در جهت رفع نيازهاي شخصي و عمومي افراد و بهبود کيفيت زندگي آن ها به کار آيد.
در اين رويکرد از داده هاي ثانويه براي تدوين شاخص ها استفاده ميشود و تا حد زيادي به آمارگيريهاي انجام شده از شهر در سال هاي مختلف 1- Liu 2- Boyer&Savageau 3- Blomquist, Berger & Hoehn 4-Stover & Leven 5- Sufian 6-UNDP 7- Protassenko 111 وابسته ميباشد.
در تحقيق حاضر مدل سازي معادلات ساختاري نيز نشان داد سرمايه اجتماعي با ابعاد چهارگانه 1- Rogerson 2- Marans 3- Moller 4- Higgs 5- Richards 6- Nilsson 111 خود پيش بينيکننده مناسبي براي ميزان رضايت از کيفيت زندگي محله محسوب ميشود.