چکیده:
مسئلۀ سلامت بهعنوان حقی طبیعی و فطری، همچنان موضوعی فراموششده و مغفول است. مشکلات مربوط به سلامتی، بهطور مستقیم از عواملی مانند کمبود مواد غذایی، آب آشامیدنی سالم و بهداشتی، هوای ناپاک و نبود بهداشت ناشی میشود. در این میان، تنفس از اساسیترین نیازهای انسان و بسیاری از موجودات زنده است. اگر انسان از حق تنفس محروم شود، قانون طبیعی مانع ادامة زندگی خواهد شد. خدای متعال ساختار طبیعی انسان را مجهز به ابزار تنفس کرده تا بتواند به حیات خود ادامه دهد. در این تحقیق بهروش توصیفی ـ تحلیلی این نتیجه به دست آمد که حق تنفس در انسان از حقوق اساسی و طبیعی به شمار میرود و لازم است موانع تامین این حقوق اساسی برطرف شود. ازاینرو آلوده کردن هوای مورد تنفس انسان از طریق دخانیات، کارخانههای صنعتی، خودروها، محصور کردن هوای آزاد با هدف شکنجه و خفه کردن، از جمله مسائلی است که سازمانهای مربوطه را ملزم میکند تا به این امور توجه بیشتری داشته باشند؛ چراکه امور بیانشده با این حق فطری و غیرقابل سلب بودن این حق، منافات دارند.
The issue of well-being which is considered a natural right has been forgotten the problem problems of well-being are directly caused by such factors like lack of food and healthy drinking water, unclean air and lack of hygiene. In the meantime, breathing is one of the most basic needs of mans and other living things. If man is deprived of the right to breathe, life natural, according to natural law, will be impossible. God Almighty has equipped man's natural structure with respiratory apparatus so that he may continue to live. Using
descriptive-analytical method,this study, concludes that man's right to breathe is considered one of the establishing fundamental and natural right and it is necessary to remove the obstacles to the provision of these fundamental rights.
Therefore, polluting the air that people breathe with smoking, fumes ofindustrial plants, traffic fumes, or preventing one form breathing as mean of torturing or to make one suffocate are among the issues to which professional organizations to pay more attention ; because the stated issues are inconsistent with this natural right of which has to be deprived.
خلاصه ماشینی:
حقوق طبيعي و حق سلامت بهرغم درخواستها، مطالبات و ادعاهاي بسيار، سلامت بهعنوان حقي طبيعي، همچنان موضوعي فراموششده و مغفول است؛ و از سوي ديگر، بهلحاظ اختلاف ديدگاهها و نظريات انديشمندان و صاحبنظران در حوزههاي پزشکي، اجتماعي، اقتصادي و سياسي، مفهوم سلامت در حال تغيير و دگرگوني است؛ بهطوريکه سلامت در طي قرون، از يک مفهوم انفرادي بهصورت يک هدف اجتماعي و جهاني و شامل کلي بودن يک نظام مبتني بر کيفيت زندگي مبدل شده است؛ چنانکه نشانگرهاي سلامت ـ که همان شاخصها يا تعيينکنندههاي سلامت به شمار ميآيد ـ علاوه بر شاخصهاي ميرائي، ابتلا، ناتواني، وضعيت تغذيه، بهداشت محيط و حرفهاي، نشانگرهاي ديگري را نيز شامل ميشود که از باب نمونه ميتوان به شاخصهاي زيستمحيطي، رواني، اجتماعي، اقتصادي، سياستگذاريهاي بهداشتي، ميزان بهرهگيري از خدمات سلامت و نشانگرهاي مربوط به کيفيت زندگي يا اميد به زندگي اشاره کرد.
بند ف مادة 2 كنوانسيون نوميا براي حفاظت از منابع طبيعي و محيط زيست منطقة جنوب اقيانوس آرام، آلودگي را چنين تعريف کرده است: معناي «آلودگي» توسط انسان، بهطور مستقيم يا غيرمستقيم، اضافه شدن مواد يا انرژي به محيط زيست دريايي(از جمله مصب) است؛كه در نتيجه و يا بهاحتمال زياد، به اثرات زيانبار بهعنوان آسيب به منابع زندگي و حيات دريايي، خطرات براي سلامت بشر، كاهش امكانات رفاهي، مانعي براي فعاليتهاي دريايي، از جمله ماهيگيري، اختلال در كيفيت استفاده از آب دريا و ديگراستفادههاي مشروع از دريا منجر شود (خلعتبري، همان).
كنوانسيون منطقهاي حفاظت از درياي سرخ و خليج عدن در بند 3 مادة 1 در تعريف آلودگي دريايي اعلام داشته است: «آلودگي توسط انسان، بهطور مستقيم يا غيرمستقيم، اضافه شدن مواد يا انرژي به محيط زيست دريايي است كه اثرات زيانآوري را همچون آسيب به منابع زنده، خطرات بازماندگي سلامت انسان به فعاليتهاي دريايي، از جمله ماهيگيري، اختلال در كيفيت استفاده از آب دريا و كاهش امكانات رفاهي به دنبال دارد».