چکیده:
تبیین موضوع: فضاهای عمومی شهری بستر رشد و تکامل جامعه شهری می باشند. آرامش و احساس امنیت در این گونه فضاهای شهری ضرورتی انکارناپذیر است و عدم توجه به آن تهدیداتی را در عرصه شهر و پیرامون آن به وجود می آورد. ناامنی و اضطراب اجتماعی در این فضا مانع از رشد و توسعه می گردد. فضاهای عمومی از جمله پارکها به عنوان بستر و زمینه ساز ایجاد تعاملات و مراودات اجتماعی، بیش از هر محیط شهری نیازمند امنیت است. در فرایندهای برنامه ریزی شهری امروزه توجه به مولفه امنیت در فضاهای عمومی شهری و تدوین سیاستهای مناسب جهت ارتقاء آن به عنوان یک اصل اساسی مورد توجه قرار گرفته است. در این میان ساماندهی فضای شهری به موازات توجه به الگوهای رفتاری مردم و مصرف کنندگان در دستیابی به امنیت فضایی نواحی شهری بسیار مورد توجه می باشد. روش: این تحقیق با هدف ارائه شاخصهای تأثیرگذار بر ارتقای امنیت در فضاهای عمومی شهری به مطالعه بر روی امنیت از بعد کالبدی، کارکردی، رفتاری به طور عام و در فضای پارک بعثت به صورت خاص پرداخته است. پس از مطالعه بر روی فضای مورد نظر شاخص هایی را جهت سنجش میزان امنیت موجود در فضای پارک استخراج و در قالب پرسشنامه بین استفاده کنندگان از فضای پارک ارائه گردیده است. یافتهها: تحلیلهای آماری (رگرسیون تک متغیره و آزمون فریدمن) نشان می دهد که بین متغیرهای وابسته و مستقل با اطمینان ٩٩ درصد رابطه معنی داری وجود دارد همچنین بین شاخص های مورد نظر با شاخص امنیت ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد.. نتیجهگیری: نتایج حاصله حاکی از آن است که افزایش، تنوع و بهبود کارکردهای موجود در پارک و محدوده اطراف آن میتواند بر میزان امنیت موجود تأثیر مستقیم گذارد.
Objective: The city public places are the bedrock of urban society development. Sureness and
security in such urban spheres are indispensable .public spaces, including parks, as a platform
for creating social interactions, require more security than any urban environment, in this
research, with emphasis on the area of the Besat park in shiraz and the identification of factors
that affect the security level in the city public spaces, will be sought to provide planned solutions
for improvement and promoting effective social security environments.
Method: This study aimed to provide effective indicators on improving the security of urban
public spaces to study security in generally and in the Besat park area particularly questionnaire
among park users ..In this study ,one variable regression analysis and multivariate questionnaire
among park users .In this study ,one variable regression analysis and multivariate regression
analysis as well as the data scale (sequential and nominal) were used ,and in some assumption
freedman ,khido tests , Fikramer and Kendal correlation coefficient were used to analyze.
Results: The result of our study, which evaluated the assumption of relationship between the
independent variable of security showed that impact of population variability was confirmed
with 99 percent by the correlation coefficient (R) of 0.26. There was a significant linear
relationship between these 2 variable, in other words, this relationship means that security is
reduced by increasing in the park.
Conclusion: The results indicate that the increase, diversification and improvement of the
existing functions in the park and its surroundings can directly affect the level of security
خلاصه ماشینی:
از آن جا که سطح معناداري از ضريب خطاي ٠/٠١ کمتر است ، بنابراين ميتوان گفت که همبستگي دو معيار همجواري فعاليت ها و امنيت با اطمينان ٩٩درصد تائيد ميگردد و از آنجايي که ضريب متغير مستقل همجواري فعاليت ها طبق معادله رگرسيوني ذيل مثبت است بنابراين نشان ميدهد که توجه به نوع فعاليت و کاربريهاي موجود در مجاورت پارک و بهبود وضعيت فعاليتي آنها در محدوده مورد مطالعه با احتمال ٩٩درصد موجب افزايش ميزان امنيت کارکردي عملکردي در محدوده خواهد شد.
از آن جا که سطح معناداري از ضريب خطاي ٠/٠١ کمتر است ، بنابراين ميتوان گفت که همبستگي دو معيار کارکردي عملکردي فرهنگي، اجتماعي و امنيت با اطمينان ٩٩درصد تائيد ميگردد و از آنجايي که ضريب متغير مستقل همجواري فعاليت ها طبق معادله رگرسيوني ذيل مثبت است بنابراين نشان ميدهد که افزايش ، بهبود و استمرار فعاليت فرهنگي، اجتماعي، در محدوده مورد مطالعه با احتمال ٩٩درصد موجب افزايش ميزان امنيت کارکردي عملکردي در محدوده خواهد شد.
از آن جا که سطح معناداري از ضريب خطاي ٠/٠١ کمتر است ، بنابراين ميتوان گفت که همبستگي دو معيار نظارت اجتماعي و امنيت با اطمينان ٩٩درصد تائيد مي گردد و از آنجايي که ضريب متغير مستقل نظارت اجتماعي طبق معادله رگرسيوني ذيل مثبت است بنابراين نشان مي دهد که با افزايش نظارت اجتماعي و بهبود شرايط براي حضور بيشتر در محدوده مورد مطالعه با احتمال ٩٩درصد ميزان امنيت رفتاري، محيطي موجود در محدوده مطالعاتي افزايش مييابد.