چکیده:
هدف پژوهش، بررسی کارکردهای سیاستگذاری آموزشی در نظام تعلیم و تربیت است. پرسش اصلی این است که فرایند سیاستگذاری آموزشی در تحقق اهداف نظام تعلیم و تربیت چه کارکردهایی دارد؟ دادههای تحقیق از راه مطالعه متون علمی به شیوه اکتشافی، تلفیقی و چندرشتهای گردآوری شد. سپس، با توجه به اهداف در نظر گرفته شده برای نظام تعلیم و تربیت، دادهها و اطلاعات به دست آمده در زمینه کارکردهای سیاستگذاری آموزشی در چهار مضمون و دوازده مقوله طبقهبندی گردید و مدل مفهومی پزوهش ارائه شد. بر اساس نتایج، فرایند سیاستگذاری آموزشی از طریق چهار مضمونِ کارکردی ِ«توسعه هنجارهای مدنی»، «خلق سرمایههای غیرمادی»، «نهادینهسازی جامعهپذیری سیاسی»، «آموزش حفظ محیط زیست»، در تحققِ چهار هدف بنیادینِ نظام تعلیم و تربیت شامل «ایجاد جامعهی دموکراتیک»، «کمک به رشد اقتصادی جامعه»، «پرورش شهروند خوب» و «نیل به توسعه پایدار»، اثرگذار است. روش تحقیق توصیفی- تبیینی و شیوهی گردآوری اطلاعات، کتابخانهای - اسنادی است.
The purpose of this study is to investigate and analyze the functions of educational policy in the education system. The main question is, what are the functions of the educational policy-making process in achieving the goals of the education system? For this purpose, data were collected and explored through exploratory and multidisciplinary approaches. Then the obtained information about educational policy functions was classified and analyzed in four themes and twelve categories. Based on the research findings, educational policy-making process through four functional categories of “development of civic norms”, “construction of intangible capital”, “internalization of political socialization” and “environmental protection training” affects the efficiency and effectiveness of the education system to achieve four goals: establishment of a democratic society, realization of national growth, development of good citizenship and achievement of sustainable development. The information required in this research are gathered in a library and documentary method.
خلاصه ماشینی:
بر اساس نتايج ، فرايند سياستگذاري آموزشي از طريق چهار مضمونِ کارکرديِ «توسعه هنجارهاي مدني»، «خلق سرمايه هاي غيرمادي»، «نهادينه سازي جامعه پذيري سياسي»، «آموزش حفظ محيط زيست »، در تحققِ چهار هدف بنيادينِ نظام تعليم و تربيت شامل «ايجاد جامعه ي دموکراتيک »، «کمک به رشد اقتصادي جامعه »، «پرورش شهروند خوب» و «نيل به توسعه پايدار»، اثرگذار است .
کارکردهاي سياستگذاري آموزشي ٥ بدين جهت داراي اهميت و درخور توجه پژوهشگران و تحليلگران دانسته شده است که نوع سياست ها، تصميمات و کنش هايي که نهاد دولت در اين عرصه اتخاذ ميکند در ميزان توفيق نظام آموزش و پرورش در نيل به اهداف پيش بينيشده، ارائه ي آموزش باکيفيت و تربيت صحيح دانش آموزان بسيار مؤثر است (٢٠٠٦:٦٠ ,Stevenson &Bell ).
خلق سرمايه هاي غيرمادي فرايند سياستگذاري آموزشي با ايجاد و توسعه ي سرمايه هاي غيرمادي (انساني، اجتماعي و فرهنگي)، در دستيابي نظام تعليم و تربيت به هدف کمک به رشد اقتصادي جامعه نقش آفريني ميکند.
يافته هاي پژوهش نشاندهندهي اين امر است که فرايند سياستگذاري آموزشي از طريق دوازده مقوله ي کارکردي که در چهار قالب مضموني طبقه بندي شدهاند قادر است نظام تعليم و تربيت را در تحقق و دستيابي به اهداف ياري رساند.
بر اين اساس، در چارچوبِ مضمونِ «توسعه ي هنجارهاي مدني»، مقوله هاي کارکردي سياستگذاري آموزشي شامل «تعميق روحيه ي کثرت گرايي»، «تشويق خصلت مشارکت جويي» و «پرورش منش آزاديخواهي» در دستيابي نظام تعليم و تربيت به هدف «ايجاد جامعه ي دموکراتيک » مؤثر و تعيين کننده است .