خلاصه ماشینی:
پیامبران در تمامت تاریخ ترجمان آسمان بودند برای زمینیان،و هیچ کس تردیدی نداشت که آنک نیز صدای خدا از زبان این آخرین امانتدار او گوش هوش تاریخ را خواهد نواخت و او کلام آسمان را هویت زمین خواهد خواست.
عطش پاسخ میخواست و تکلم ملکوت چشمهای بود که برکرتهای روح میدوید:اینک غدیر چونان آیینهای دریا را در آغوش میکشید.
بوی خدا میوزید و شوق با عشق بیعت میکرد و علی آفتابی بود که در قلب این منظومه میدرخشید.
با تأکیدی که پس از پیامبر(ص)امام علی(ع)و فرزندان و یارانش بر مسألهء غدیر داشتند،تشیع در تاریخ خویش این روز را گرامی داشت و همه سال آن را جشن گرفت و آن را عیدی برتر از تمامی اعیاد پنداشت،برای تجدید میثاق ولایت.
در روزگار ما نیز شاعران و ادیبان بزرگ به پاسداشت این حماسهء سترگ همت گماردهاند.