چکیده:
ترک محل اقامت به خاطر دستیابی به شغل و یا شغل بهتر در مکان جغرافیایی و اجتماعی دیگر، مهمترین علل جابجایی جمعیتهای انسانی در زمان حاضر است. بهویژه اینکه این نوع مهاجرتها اکثراً با اراده و تصمیمگیری مستقل فرد مهاجر صورت میگیرد. در ایران نیز مهاجرتهای کاری مهم بوده و در بیشتر جریانهای مهاجرت بین استانی و بین شهرستانی مؤثر هستند. هدف این مقاله شناخت وضعیت جمعیتی مهاجران نیروی کار از استان آذربایجان شرقی به استان تهران و نیز بررسی عوامل مؤثر بر این مهاجرتها میباشد. با تحلیل ثانویه دادههای نمونهای 20 درصد سرشماری 1385، تعداد 24700 مهاجر مورد بررسی قرار گرفتهاند. تحلیل مهاجرتهای کاری برای مهاجران سرپرست خانوار که اکثر آنان مرد هستند و در مشاغل صنعتگری، رانندگی و کار خدماتی مشغولند، انجام گرفته است. مطالعه احتمال وقوع مهاجرتهای کاری نشان میدهد، متغیرهای جمعیتی جنس و سطح تحصیلات در کنار متغیرهای شهرستان مقصد، شهرستان مبدأ و سطح توسعه مبدأ، در وقوع مهاجرتهای کاری از استان آذربایجان شرقی به استان تهران مؤثرند.
Leaving location to another social and geographical place for a job or a better job is the most important reason of displacement of human populations at present. In particular, this type of emigration occurs mostly with the migrant determination and independent decision making. Labor migration is also important in Iran and is influential in more migration flows between provinces and between townships. This study aims to identify the demographic situation of labor emigrant from East- Azerbaijan province to Tehran's province and study the factors influencing these migrations. With secondary analysis of data from a sample of %20 of Census 2006, 24,700 emigrants have been investigated. The analysis of labor migration was implemented for headed households migrants that majority are males and are involved in craftsmanship, driving and doing service businesses. The study of probability of labor migrations shows that demographic variables of gender and education level in addition to the destination township, origin township and origin developmental level, are influential in occurrence of labor emigrations from East- Azerbaijan province to Tehran's province.
خلاصه ماشینی:
اين مقاله برگرفته از رسالة دوره دکتري جمعيت شناسـي ، بـا عنـوان "شـبکه هـاي اجتمـاعي و جابجـايي جمعيـت : مطالعـه جريان هاي مهاجرت از استان آذربايجان شرقي به شهرستان هاي منتخب استان تهران " مي باشد که با حمايت مـالي مؤسسـه مطالعات و مديريت جامع و تخصصي جمعيت کشور انجام شده است .
توزيع نسبي علل مهاجرت براي مهاجران کل کشور و مهاجران از آذربايجان شرقي به استان تهران -١٣٨٥ (به تصویر صفحه رجوع شود) منبع : ترسيم بر اساس داده هاي کل و ٢٠ درصد سرشماري عمومي نفوس و مسکن ١٣٨٥.
توزيع نسبي علل مهاجرت براي مهاجران از شهرستان هاي استان آذربايجان شرقي به استان تهران - ١٣٨٥ (به تصویر صفحه رجوع شود) منبع : ترسيم بر اساس داده هاي ٢٠ درصد سرشماري عمومي نفوس و مسکن ١٣٨٥.
توزيع نسبي اشتغال سرپرست خانوار به عنوان علت مهاجرت به تفکيک شهرستان هاي آذربايجان شرقي - ١٣٨٥ (به تصویر صفحه رجوع شود) منبع : ترسيم بر اساس داده هاي ٢٠ درصد سرشماري عمومي نفوس و مسکن ١٣٨٥.
توزيع نسبي علل مهاجرت از استان آذربايجان شرقي به تفکيک شهرستان هاي مقصد در استان تهران - ١٣٨٥ (به تصویر صفحه رجوع شود) منبع : ترسيم بر اساس داده هاي ٢٠ درصد سرشماري عمومي نفوس و مسکن ١٣٨٥.
“A Model of Labor Migration and Urban Unemployment in Less Developed Countries”, American Economic Review, 59: 138-148.