چکیده:
ادیان الهی به خاطر تناسبشان با فطرت و احکام کلی، جهت و شیوه واحدی دارند و به این دلیل که ریشه در یک مبدأ دارند و تعالیم آنها از وحی الهی سرچشمه می گیرد، در مسائل بنیادین اعتقادی و نیز برخی مباحث فرعی، اشتراک نظر دارند؛ مسئله حجاب از جمله این مسائل است. در این مقاله، ضرورت پوشش و اهمیت و جایگاه آن در سه آئین یهود، مسیحیت و اسلام بحث شد. حجاب و پوشش در تمام ادیان و مذاهب داراى جایگاه خاصى است و یکى از دلایل اساسى آن این است که حجاب و عفاف یک امر فطرى است. اگر به لباس ملى کشورهاى جهان نگریسته شود، به خوبى حجاب و پوشش زنان را می توان مشاهده کرد که نشان می دهد حجاب در میان بیشتر ملت هاى جهان- و در طول تاریخ- معمول بوده و اختصاص به مذهب یا ملت خاصى نداشته است.
خلاصه ماشینی:
ج. جایگاه حجاب و پوشش حجاب در آئین یهود، از جایگاه قابل اعتنایی برخوردار است، که در ادامه به برخی از تواصی این دین به مردان اشاره میشود: شخص نباید در کوچه و بازار، از پشت سر و قفای زنی برود؛ حتی اگر آن زن همسر خود باشد.
د. حجاب و پوشش در عهد عتیق در کتاب مقدس موارد متعددی یافت میشود، که- صریح یا ضمنی- حجاب و پوشش زن و مسائل مربوط به آن، مورد تأیید قرار گرفته است؛ به نحوی که در برخی از آنها لفظ چادر و برقع به کار رفته است، که نشانگر کیفیت پوشش زنان آن عصر است.
همچنین بر لزوم پوشاندن موی سر- به ویژه در مراسم عبادی- تأکید شده است: میخواهم بدانید، که سر هر مرد، مسیح است؛ و سر زن، مرد و سر مسیح، خداست؛ پس هر مردی که با سر پوشیده دعا یا نبوت کند، سر خود را رسوا مینماید، زیرا چنان است که تراشیده شود؛ چون اگر زن نمیپوشد، موی را نیز ببرد؛ و اگر زن را موی بریدن یا تراشیدن قبیح است، باید بپوشد؛ زیرا مرد نباید سر خود را بپوشد؛ چون که او صورت و جلال خداست؛ اما زن جلال مرد است، و مرد به جهت زن آفریده نشد؛ بلکه زن از برای مرد آفریده شد.
البته از این مطالب نباید نتیجه گرفت، که دین مسیحیت پوشش سر را فقط هنگام دعا لازم شمرده است؛ بلکه سیره عملی زنان مسیحی نشان میدهد، که آنان تا زمان رنسانس، به حجاب پایبند بودهاند.
از این مضامین برمیآید، که خودنمایی و خودآرایی بر زنان مسیحی، روا نیست؛ پس کسی که عفاف را رعایت نکند، و گرفتار شهوت جنسی باشد، در حقیقت مرده است؛ چرا که به گفته پولس: زن عیاش، در حال حیات نیز مرده است.