چکیده:
مقاله حاضر با توجه به گسترش ترور و تروریسم، به عنوان یکی از مهمترین مصادیق خشونت در برخی کشورهای اسلامی در سالهای اخیر، ضمن بررسی مفهومی خشونت و خشونت مذهبی تلاش میکند استدلالهای فقهی ارایهشده درباره ترور را بررسی کند. مدعای اصلی مقاله این است که اگرچه برخی جریانها و گروههای افراطی تلاش میکنند با ارایه برخی استدلاهای فقهی به توجیه ترور بپردازند، چنین دیدگاهی فاقد پیشینه فقهی بوده، استدلالهای مذکور نیز از اثبات شرعیبودن ترور ناتوان مینمایند. اثبات این مدعا بهوضوح نشان میدهد بر خلاف برخی دیدگاههای شرقشناسان، نمیتوان با تکیه بر چنین دیدگاههایی خشنبودن ذاتی دین اسلام را پذیرفت. دربرابر آنچه منطقی مینماید، برداشتهای نادرستی از آموزههای دینی است که دستمایه برخی گروههای افراطی گردیده، در شرایط و زمینههای خاصی تولید خشونت نموده است.
خلاصه ماشینی:
ترور و خشونت مذهبی واژه ترور معادل واژه انگلیسی «Assassination» و عربی «اهراق» و «ارهاب» در لغت فارسی نیز به مفهوم «قتل سیاسی به وسیله اسلحه» (دهخدا، 1377، واژه ترور) و «هراسافکندن، ایجاد وحشت کردن، کشتن ناگهانی یک فرد بدون آنکه فرد مورد نظر فرصتی برای دفاع یا مقابله داشته باشد» (معین، 1350، واژه ترور) و «اقدام از پیش طراحی شده برای کشتن مخالفان یا ایجاد رعب و وحشت در میان مردم» (عمید، 1371، واژه ترور) و «صدمهزدن و آسیبرساندن به حقوق عمومی و آزادیهای فردی- جمعی، امنیت مدنی، آسایش شهروندان، حق مقدس حیات، جان و مال و ناموس مردم و اموال عمومی» (قرهداغی، صبحی منصور و علی، 1393، ص 55) معنا شده است.
افزون بر واژه «محاربه»، در آثار فقها از واژه «فتک» نیز سخن به میان آمده است که میتوان در تبیین دیدگاه فقهای شیعه درباره ترور از آنها استفاده کرد؛ برای نمونه فیض کاشانی در تعریف فتک مینویسد: «فتک این است که فردی بر فرد دیگری در حالت غفلت حملهور شده و او را به قتل میرساند» (فیض کاشانی، 1416ق، ج16، ص 809).
The structure of the Islamic Guardianship and its internal network (With emphasis on the views of Imam Khomeini and Imam Khamenei) Gholam Hassan Moghimi Received: 05/05/2019 Accepted: 09/06/2020 Abstract The model of Guardianship which is the product of Shiite jurisprudential-political thought, it has been one of the most important topics in political thought for the past four decades which today has crossed the geographical borders of Iran and it is now being proposed as an alternative theory of government in research circles.