چکیده:
مقاله حاضر با عنوان "باز شناخت اندیشه اقتصادی امام علی (علیه السلام) در مصرف" با هدف کشف و توصیف سیره اقتصادی حضرت در حوزه مصرف میباشد. برای دستیابی به این هدف از روش مطالعه اسنادی و کتابخانهای در منابع تاریخی و روایی استفاده شده است. یافتهها حاکی است: اندیشه امیرمومنان در حوزه مصرف بر اساس مبانی دینی و سیره وسنت نبوی شکل گرفته و در بسیاری از موارد موید نظریههای اقتصاد خرد نمیباشد. هرچند مصرف در اندیشه امام مطلوبیت ذاتی داشته و ایشان مصرف به جا و به اندازه را مورد تایید قرار دادهاند، اما با این وجود در تخصیص درآمد برای هزینههای فردی، به حداقل هزینهها اکتفا نموده و بیشترین سهم درآمدی خود را به مصارف اجتماعی اختصاص دادهاند، ضمن این که در تخصیص درآمد تنها در پی بیشترکردن مطلوبیت مادی نبوده و مطلوبیت معنوی و آخرتی بیشترین وجه همت آن حضرت بود.
The present article is entitled "Recognizing the economic thought of Imam Ali (as) in consumption" with the aim of discovering and describing the economic life of the Imam in the field of consumption. To achieve this goal, the method of documentary and library study in historical and narrative sources has een usedAccording to the findings, it can be said that the thought of Amir al-Mu'minin in the field of consumption is based on religious principles and the Prophetic tradition and tradition and in many cases does not support the theories of microeconomics.Although consumption in the Imam's mind is inherently desirable and he has approved proper and adequate consumption, nevertheless, in allocating income for personal expenses, he has limited himself to the minimum expenses and allocated the largest share of his income to social expenses. They have given, while not only in the allocation of income, but also in order to increase the material utility, and the spiritual and ultimate utility was the most important aspect of the Imam's efforts.
خلاصه ماشینی:
هرچند مصرف در انديشه امام مطلوبيت ذاتي داشته و ايشان مصرف به جـا و بـه انـدازه را مورد تأييد قرار داده اند، اما با اين وجود در تخصيص درآمد براي هزينـه هـاي فـردي، بـه حداقل هزينه ها اکتفا نمـوده و بيشـترين سـهم درآمـدي خـود را بـه مصـارف اجتمـاعي اختصاص داده اند، ضمن اين که در تخصيص درآمـد تنهـا در پـي بيشـترکردن مطلوبيـت مادي نبوده و مطلوبيت معنوي و آخرتي بيشترين وجه همت آن حضرت بود.
(مجلسي ،١٤٠٣: ٣٢٧/٤٠) در اين نوشتار پس از بيان مباني اقتصاد از منظر امام علي (عليه السلام )، بـه طـور خـاص به بررسي انديشه هاي حضرت در حوزه مصرف پرداخته خواهد شد.
( دشتي ، ١٣٨٠) اما با توجه به مطالعات انجام شده ، به نظر مي رسد؛ غالب اين مطالعات تنها بـه توصـيف روايات و گزارش هاي اقتصادي زندگي حضرت پرداخته انـد و انديشـه اقتصـادي امـام بـا رويکرد اقتصادي و تحليل و تطبيق با نظريـه هـاي اقتصـادي (خرد و کـلان )، خصوصـاً در حوزه مصرف مورد توجه واقع نشده است .
بررسـي نـوع سياست و روش هاي اتخاذ شده از جانب اميرالمومنين (عليـه السـلام ) در دوران حکومـت ، انواع منابع بيت المال ، پاسداري از بيـت المـال و نحـوه مصـرف آن در حکومـت حضـرت علي (عليه السلام )از جمله مباحثي است که در اين راستا مورد توجه قرار گرفته اسـت .