چکیده:
یکی از مهمترین وظایف مدیریت،تصمیمگیری بوده و ارزش و رتبه مدیران،به تصمیمهایی بستگی دارد که بتوانند در شرایط مختلف اتخاذ نمایند.ارزیابی از زیر مجموعههای مدیریت و یا مقایسه سازمان با واحدها و سازمانهای مشابه،میتواند مدیر را در راه پیدا کردن نقاط ضعف و قوت و برخورد صحیح و منطقی با آنها،کمک کند.ارزیابی عملکرد راهآهن جمهوری اسلامی ایران در مقایسه با راهآهنهای جهان به کمک روش تحلیل پوششی دادهها( DEA )1،میتواند مدیریت راهآهن را در راه انجام وظائفش یاری دهد.برای این منظور آن دسته از راهآهنهای جهان که اطلاعات آنها موجود بودند شناسایی شده و تمام متغیرهای تأثیرگذار برکارایی یک واحد تصمیمگیری( DMU )2(در اینجا هریک از راهآهنها)تعیین و به عنوان عوامل ورودی و خروجی تقسیمبندی گردیدند.بااستفاده از تکنیک DEA ،کارایی راهآهن جمهوری اسلامی ایران،ازماهیتهای ورودی و خروجی با راهآهن سایر کشورهای جهان مقایسه گردید.در این ارزیابی راهآهن جمهوری اسلامی ایران 682/0 تعیین شده است.نهایتا با تحلیل این عملکرد مشخص گردید که راهآهن جمهوری اسلامی ایران کدام ورودیها و به چه میزان را باید کاهش دهد و یا کدام خروجیها را و به چه میزان باید افزایش دهد تا به مرز کارایی برسد.
خلاصه ماشینی:
"این مدل در ماهیت خروجی را میتوان به طریقی مشابه،به صورت زیر بهدست آورد(چانز،کوپر و رودز 1978): اسکن در این مقاله،با استفاده از مسائل(4)و(5)،کارایی راهآهن جمهوری اسلامی ایران با راهآهن سایر کشورهای جهان،از ماهیتهای ورودی و خروجی مورد مقایسه و تحلیل قرار گرفته است.
شناخت علل عدم کارائی احتمالی راهآهن جمهوری اسلامی ایران از طریق مطالعه اسناد،مدارک و سوابق موجود،طی سال 2002 میلادی و تعیین میزان کارائی راهآهن جمهوری اسلامی ایران در مقایسه با راهآهنهای سایر نقاط جهان با استفاده از مدل CCR در ماهیت ورودی و خروجی برای تحقیق جاری در نظر گرفته شده است.
اسکن یافتههای تحقیق نشان میدهد که ایران 65/46 درصد از ظرفیت مسافری و به همین میزان از ظرفیت باری خود استفاده نکرده و برای رسیدن به مرز کارایی باید سیاست افزایش خروجی و کاهش ورودی به طور همزمان را انتخاب کند.
بررسی یافتههای تحقیق از لحاظ ماهیت خروجی نشان میدهد که اگر راهآهن جمهوری اسلامی ایران بخواهد به مرز کارایی برسد،میتواند استراتژی پنجم یعنی کاهش ورودیها و افزایش خروجیها را به طور همزمان انتخاب کند.
به عبارت دیگر،یافتههای تحقیق در بررسی عملکرد راهآهن جمهوری اسلامی ایران از دیدگاه خروجیها نشان میدهد که اگر تناژ بار حمل شده به 23232 تن کیلومتر و مسافر جابجا شده به 12587 میلیون نفر کیلومتر افزایش یابد و همزمان راه آهن جمهوری اسلامی ایران از 3347 کیلومتر خطوط،289 دستگاه لکوموتیو و 5875 دستگاه واگن باری استفاده کند،آنگاه میتواند به مرز کارایی خود برسد.
در تحقیق جاری راهآهن جمهوری اسلامی ایران با راهآهنهای جهان بدون در نظر گرفتن وضعیت اقتصادی آنها مورد مقایسه قرار گرفته است همچنین برخی از ورودیها قابل کاهش نیست،به عنوان مثال خطوط اصلی را میتوان عنوان نمود."