خلاصه ماشینی:
"در ابتدای این نشست،مجتبی شاکری در بخشی از سخنان خود گفت:«حلقه نقد کاربردهای متنوعی را پیش رو قرار میدهد:بهرهگیری هنری و آموزشی از تازهترین دستاوردهای نویسنده در خلق اثر،آشنایی با فضای فکری،فرهنگی و احساسی نویسنده،کنکاش در لایهبرداری اثر برای دریافت جدیترین حرف نویسنده و بالاخره دیدهبانی از ادبیات داستانی با جدا کردن سره از ناسره،برای نمایاندن به صاحب اثر و نیز توجه دادن او به کاستیهای اثر خلق شدهاش،و از سوی دیگر ایجاد روحیهء شجاعت در نوقلمانی که به تازگی پا در عرصهء نوشتن و نقد کردن گذاردهاند و...
» یکی دیگر از شرکتکنندگان با تکیه بر مصاحبه روزنامهء همشهری با نویسنده و همچنین اظهارنظرهای برخی که باوجود نافهمی اثر،در نوبت مطالعهء اول و دوم و حتی نوبت سوم،از آن بهعنوان اثری فوقالعاده تجلیل کرده بودند،از شجاعت نداشتن برخی منتقدین و مرعوب شدن در مقابل شخصیت نویسنده انتقاد کرد و اجازه خواست بخشی از پرسش و پاسخ با نویسنده را، برای شفاف شدن گنگیهای اثر بخواند: مصاحبهء«رنج روح»از روزنامهء همشهری- سهشنبه 24 تیر 1382 از ویژگی،آثار داستان مدرن و فراتر از آن،تغییر زاویههای دید در هر فصل و بخشهای متفاوت یک اثر است.
» مهدی جهان در نقد خود گفت:«آقای دولتآبادی در این رمان سعی کرده است به فضا و سبکی متفاوت برسد و از فضای رئال و بومی حاکم بر دیگر آثارش مانند«کلیدر»،«آوسنه بابا سبحان»،«جای خالی سلوچ»و...
جریان سیال ذهن به کار گرفته شده توسط دولتآبادی، نشان از آن دارد که این رمان را باید در حیطهء رمانهای روانکاوانه قرار داد."