خلاصه ماشینی:
"اسدی فر گفت:وجود دویست تومانی در جیب نویسنده،و دختر و پسرش که هفت و پنج ساله هستند،و تیپ شخصیتهایی که در آن مکان برای او مزاحمت ایجاد میکنند و حتی تاریخی که داستان تحریر دوم یافته(مهر 77) نشان میدهد که فضای داستان مربوط به بعد از پیروزی انقلاب است.
» وی در بخش دیگری از نقد خود گفت:سیر نوشتههای پراکندهء گلشیری در این مجموعه از سالهای 39 تا 77،که انتخاب شده از دیگر آثار اوست،برهانی است قاطع که نویسنده جز خود ویرانگری،ترویج روح خمودگی و اسارت و قبول تحقیر و خدمت هرچه ممکن به ساواک و زیاده طلبهای آمریکایی و اروپایی،سابقهای از خود باقی نگذاشته است.
با کدام کارنامه اکنون دم از قیمومیت مردم میزنید؟!اگر گفته شود چرا از نوشتن آن همه مقاومتو مبارزه واقعی در برابر شکنجه و داغ و درفش و ناخنکشیها و حماسههای مردمی و دینی علیه دستگاه جهنمی ساواک و شاه چشم پوشیدید و حالا در«زندانی باغان»و در فضای آزادی و امنیت انقلاب اسلامی،همهچیز را وارونه مینمایانید،چه پاسخی دارید؟ مجتبی شاکری گفت:نویسنده در این داستان،شخصیت،وضعیت و موقعیت را بهگونهای رودرروی خود نشان داده است."