یاد در سال مرگ استاد محمد علی ریاضی معرفی و نقد

"وی در علوم معقول چونان:حکمت، فلسفه، منطق، ادب، معانی و بیان مرتبتی ارجمند داشت، و به منظومه حکیم سبزواری سخت دلبسته بود و در بیشتر موارد فلسفی از ابیات منسجم و مستدل منظومه شاهد می‌آورد:یا واهب العقل لک المحامدالی جنابک انتهی المقاصدیا من هو اختفی لفرط نورهالظاهر الباطن فی ظهورهبنور وجهه استنار کل شئیو عند نور وجهه سواه فیاستاد ریاضی را اشعار بلند و ارجمندی است که به راستی یادآور ابیات مذکور می‌تواند باشد اگر چه در حقیقت آن اشعار، از منظومه ملهم است و اینک چند بیتی از آنای ز فرط ظهور ناپیداای خدا، ای خدای بی‌همتاای جهان و جهانیان از توزنده تن‌ها به جانوجان از توای ز تو نور ماه و پرتو مهروین درخشنده اختران سپهرزده بر سقف آسمان سپیدچلچراغ طلایی خورشیداین هزاران هزار زورق نورکه به شبها شناورند ز دورهر یکی کشوری است کیهانیهر یکی معبدی است روحانیقصیدتی که از سوی شاعر توانای معاصر آقای محمود منشی در گرامیداشت استاد ریاضی سروده شده است نمایانگر نیروی طبع رسای آن مرحوم تواند بود و اینک را بمطلع آن بسنده کنیم:بدین نکته‌سنجی بدین نکته‌دانینه تالی تو را یاد دارم نه ثانیشادروان ریاضی بی‌تردید در ادب متعالی مذهبی از همگان گوی سبقت ربوده، و در این شیوه، راهی بدیع و تازه گشوده بود."