چکیده:
با نزول آیات آغازین سوره توبه، پیامبر (ص) آیات را به ابوبکر دادند تا در موسم حج به مشرکین ابلاغ نماید، اما پس از آنکه ابوبکر به راه افتاد، جبرئیل نازل شد و عرض کرد خداوند میفرماید: ﴿لا یؤَدّی عَنْکَ اِلّا اَنْتَ اَوْ رَجُلٌ مِنْکَ﴾ و لذا رسول خدا (ص) این ماموریت را به علی (ع) واگذار کردند. این واقعه از آنجا که در آن شواهدی دالّ بر فضیلت علی (ع) برای جانشینی پیامبر (ص) بر دیگران است، گاه تخطئه و انکار شده و یا محتوای آن به گونهای تفسیر شده که فضیلتی بر فضائل علی (ع) نیفزاید و یا دالّ بر فضیلتی برای خلیفه اول باشد! بنابراین نویسندگان در این پژوهش به تجزیه و تحلیل گزارشهای در این زمینه پرداخته و نشان دادهاند که گزارشهای درباره این رویداد در منابع اهل سنت از شهرت و صحت برخوردارند و بر اساس آنها، علی (ع) شایستهترین فرد بعد از رسول خدا(ص) برای جانشینی ایشان است.
With the revelation of the first verses of Surah At-Tawbah, the Prophet (PBUH) gave the verses to Abu Bakr to convey them to the polytheists during the Hajj season, but after Abu Bakr set out, Gabriel descended and said: God says: “انت و رجل منک” and therefore the Prophet (PBUH) entrusted this mission to Ali (AS). This incident, because there is evidence of the virtue of Ali (AS) to replace the Prophet (PBUH) over others, is sometimes misunderstood and denied or its content is interpreted in a way that does not add virtue to the virtues of Ali (AS) and or indicates a virtue for the first Caliph! Therefore, the authors of this study have analyzed the reports in this field and have shown that the reports about this event are well-known and accurate in Sunni sources, and according to them, Ali (AS) is the worthiest person after The Prophet (PBUH) to replace him.
خلاصه ماشینی:
اما بعد از اين منابع ، بسياري از ديگر متون حديثي ، تفسيري و تاريخي اهل سنت نيز اين واقعه را نقل کرده اند که براي رعايت اختصار، صرفا به ذکر نام آنها بسنده مي کنيم : ابن هشام (م ٢١٨)، السيره النبويه ، ١٩٠/٤؛ ابن ابي حاتم رازي (م ٣٢٧)، تفسير ابن أبي حاتم ، ١٧٤٩/٦؛ حاکم نيشابوري (م ٤٠٥)، مستدرک علي الصحيحين : ٥١/٣؛ واحدي نيشابوري (م ٤٦٨)، اسباب النزول ، ١٨٢؛ حاکم حسکاني (م ٤٩٠)، شواهد التنزيل ، ٢٣٢/١-٢٤٣؛ ابن مردويه (م ٤٩٨)، مناقب علي بن أبي طالب ، ٢٥١؛ زمخشري (م ٥٣٨)، کشاف ، ١٧٢/٢؛ ابن عربي(م ٥٤٣)، احکام القرآن ، ٤٥١/٢؛ ابن عساکر (م ٥٧١)، تاريخ مدينه دمشق ، ٣٤٨/٤٢؛ نسفي (م سده ٦)، تفسير نسفي ، ٢٢١/٢؛ فخر رازي (م ٦٠٦)، مفاتيح الغيب ، ٤٢٢/٤؛ ابن اثير (م ٦٣٠)، جامع الاصول ، ٣٤٢/٥؛ قرطبي (م ٦٧١)، تفسير قرطبي، ٩١/٨؛ طبري (م ٦٩٤)، ذخائر العقبي، ٣٢٢/١؛ نيشابوري (م بعد از ٧٢٨)، غرائب القرآن ، ٣٦/١٠؛ ابوحيان اندلسي (م ٧٤٥)، بحر المحيط ، ٩/٥؛ ابن کثير (م ٧٧٤)، تفسير القرآن العظيم ، ٣٤٥/٢ و ٩٠/٤؛ هيثمي (م ٨٠٧)، مجمع الزوائد، ٢٩/٧؛ ابن حجر عسقلاني (م ٨٥٢)، فتح الباري، ٢٤٠/٨: عيني (م ٨٥٥)، عمده القاري ، ٢٦٠/١٨؛ ابن صباغ مالکي (م ٨٥٥)، الفصول المهمه ، ٢٣٢/١؛ سيوطي (م ٩١١)، الدر المنثور، ٢٠٩/٣و ٣٧٨/٣؛ شوکاني (م ١٢٥٥)، فتح القدير، ٣٣٤/٢؛ آلوسي (م ١٢٧٠)، روح المعاني ، ٤٤/١٠؛ قندوزي(م ١٢٩٤)، ينابيع الموده ، ١٦/٢؛ الباني (معاصر)، ارواء الغليل ، ٣٠٠/٤ و ...