چکیده:
دین اسلام، دینی همه جانبه است که برای فلسفه ی وجودی انسان، اصولی را در نظر گرفته است که بر طبق آنها، انسان راه تکامل و تعالی را طی می کند.در این خصوص مبحث مهمی چون مصرف و مصرف گرایی وجود دارد که رعایت اصول اسلامی صحیح آن منجر به حفظ کرامت انسانی می گردد. فلذا در این راستا لازم است قوانین و مقرراتی برای شیوه ی صحیح مصرف و مصرف گرایی تدوین شود تا در تبیین آن ها، اصول انسانی اسلام و خصوصاً کرامت انسانی او حفظ شود. بنابراین نویسنده در این پژوهش بر آن است تا نقش و رابطه کرامت انسانی و مصرف گرایی در فقه امامیه و قوانین مرتبط با آن بالاخص قوانین و مقررات تعزیرات حکومتی را مورد کنکاش و بررسی قرار دهد. روش تحقیق در این مقاله روشی توصیفی - تحلیلی است که با استناد به کتب و مقالات، سعی شده است تمامی جوانب موضوع مورد بررسی و تحلیل قرار گیرد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که توجه به اصول صحیح مصرف، موجبات حفظ کرامت انسانی و دیگر ارزش هایی که انسان به ما هو انسان داراست را فراهم می آورد.
Islam is a universal religion which, for human philosophy, considers the principles according to which human beings are the path to development and excellence. In this regard, there is an important issue, such as consumption and consumerism, that observance of the principles Correct Islam leads to the maintenance of human dignity. Therefore, in this regard, it is necessary to lay down rules and regulations for the correct way of consumption and consumerism, through their explanation, the human principles of Islam and, in particular, its human dignity. The author attempts to investigate the role and relationship of human dignity and consumerism in Imami jurisprudence and its related laws, in particular the laws and regulations of government sanctions. The method of research in this article is a descriptive-analytical method which, based on the books and articles, has tried to analyze all aspects of the subject. The results of this research show that paying attention to the proper use of the dishes, the maintenance of human dignity and other values that human beings give us human beings.
خلاصه ماشینی:
رابطه کرامت انسانی و تأثیر آن در شکل گیری حقوق مصرف کننده در فقه امامیه و قوانین و مقررات تعزیرات حکومتی ارسلان میری ، جلال ایران منش ، ابراهیم تقیزاده ، جلال سلطان احمدی (تاریخ دریافت : ١٣٩٥/١٢/٠٥؛ تاریخ پذیرش : ١٣٩٦/٠٣/٠٥) چکیده دین اسلام ، دینی همه جانبه است که برای فلسفه ی وجودی انسان ، اصولی را در نظر گرفته است که بر طبق آنها، انسـان راه تکامـل و تعالی را طی می کند.
اما آنچه مطرح است ، این موضوع است که قوانین حمایت از حقوق مصرف کننده بر اساس چه معیارهایی باید تنظیم و شکل داده شود کـه در جامعـه ای ماننـد ایـران کـه جامعـه ای اسلامی است و بحث استفاده از قوانین و احکام دین مبین اسلام در تبیـین حقـوق در مرحلـه اول قرار می گیرد، بین این دو کلید واژه مصرف گرایی و کرامت انسانی به عنوان یکی از اصول انسانی اسلام در راستای تبیین حقوق مصرف کننده کنش به وجود نیاید، فلذا سعی شـده اسـت کـه ابتـدا مفاهیم وکاربرد سه اصطلاح کرامت انسـانی، مصـرف کننـده و سـازمان تعزیـرات حکـومتی و در مرحله بعد اصول مصرف در اسلام و در نهایت سیمای کرامت انسانی و حقـوق مصـرف کننـده از منظر قوانین و فقه امامیه مطرح شود.
درچنین جامعه ای که شعار خرید و مصرف بیشتر رواج مییابد، مصرف گرایی ، به نوعی وجهـه اجتماعی و نه به عنوان یک نیاز ضروری تبدیل میشود و حتی گاه به عنوان «تمایز یـک گـروه از گروه دیگر یا به عنوان بیان یک منزلت اجتماعی» خواهد بود(همان ، ١٧٦) و اینجاسـت کـه اصـل مهم اسلامی یعنی کرامت انسانی زیر سوال رفته و دیگر این انسان اسـت کـه در خـدمت مصـرف درآمده است ، نه اینکه مصرف برای رفع ضروریات او در اختیارش قرار بگیرند.