چکیده:
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر طرحوارهدرمانی هیجانی بر بخشودگی، کیفیت روابط زناشویی و تمایزیافتگی زنان مواجهشده با پیمانشکنی همسر است. این پژوهش برحسب هدف کاربردی است و روش آن شبهآزمایشی از نوع پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل است. جامعۀ آماری مطالعۀ حاضر، تمامی زنان دارای مشکل پیمانشکنی همسر مراجعهکننده به مرکز خدمات روانشناختی و روانپزشکی صبای شهر دزفول در سال 1398 هستند که از بین آنها 30 نفر بهصورت در دسترس و داوطلبانه انتخاب شدند و در دو گروه 15 نفری (گروه آزمایش و گروه کنترل) با گمارش تصادفی قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامههای بخشودگی بینفردی (IFI)، کیفیت روابط زناشویی (QMRS) و تمایزیافتگی خود (DSI) است که در دو مرحلۀ پیشآزمون و پسآزمون اجرا شد. در مرحلۀ بعد، گروه آزمایش هشت جلسۀ نوددقیقهای (هفتهای دو بار) مداخله دریافت کرد و گروه کنترل هیچ مداخلهای دریافت نکرد. دادهها با استفاده از روشهای کوواریانس یکراهه و چندراهه با استفاده از نرمافزار آماری SPSS تحلیل شدند. نتایج نشان داد طرحوارهدرمانی میتواند بهطور معناداری موجب افزایش بخشودگی، کیفیت روابط و تمایزیافتگی زنان مواجهشده با پیمانشکنی همسر شود (001/0< p)؛ بنابراین، استفاده از رویکرد طرحوارهدرمانی هیجانی بهعنوان مداخلهای موثر برای پیشگیری از مشکلات زوجین پیشنهاد میشود.
The aim of this study is to study the effect of emotional schema therapy on forgiveness, quality of marital relationships, and differentiation of women facing infidelity. This research is applied in terms of purpose with quasi-experimental method and pretest-posttest with a control group. The statistical population includes all women with an infidelity problem who referred to Saba Psychological and Psychiatric Services Center in Dezful in 2019, from which 30 people were selected voluntarily and were randomly classified in two groups of 15 people (experimental group and control group). The research instruments include the questionnaires for Interpersonal Forgiveness Inventory (IFI), Quality of the Marital Relationship Scale (QMRS), and Differentiation of Self Inventory (DSI) which were filled out through two stages of pre-test and post-test. In the next step, the experimental group received 8 sessions of 90 minutes (twice a week) and the control group did not receive any intervention. Data were analyzed using univariate and multivariate covariance methods via SPSS software. The results showed that schema therapy could significantly increase the forgiveness, quality of relationship, and differentiation of women faced with infidelity (p < 0.001). Therefore, the use of emotional schema therapy approach is proposed as an effective intervention to prevent couples’ problems.
خلاصه ماشینی:
ابزار پژوهش شامل The research instruments include the questionnaires forپرسشنامه هاي بخشودگي بين فردي (IFI)، کيفيت روابط زناشويي Quality of the ,IFI()Interpersonal Forgiveness Inventory (QMRS) و تمايزيافتگي خود (DSI) است که در دو مرحلۀ and Differentiation ,QMRS()Marital relationship Scale پيش آزمون و پس آزمون اجرا شد.
افزون بر اين ، پژوهش ها بيانگر آن است که رويکرد طرحواره درماني در کاهش آسيب هاي تعاملي مردان و افزايش کيفيت زندگي زناشويي آنان مؤثر بوده است (روحي ، جزايري ، فاتحي زاده و اعتمادي ، ١٣٩٦).
همچنين يافته ها حاکي از اثربخشي اين رويکرد بر طرحواره هاي ناسازگار اوليه و گرايش به پيمان شکني زناشويي زنان متقاضي طلاق است (مامي و حسيني ، ١٣٩٨).
طرحواره درماني در افزايش روابط زناشويي بين همسران کارآمد است و براي افزايش رضايت زناشويي، اين رويکرد را مي توان همگام با ساير روش هاي درماني به کار برد (عسگري و گودرزي ، ١٣٩٨؛ روحي و همکاران ، ١٣٩٦؛ کلال قوچان عتيق ، ١٣٩٥).
درنهايت اينکه با توجه به افزايش ميزان بروز پيمان شکني زناشويي و آسيب هاي متأثر از آن به خصوص در زنان ، در اين پژوهش قصد بر آن است که تأثير طرحواره درماني بر اين سه متغير مهم که وضعيت روان شناختي زنان را بسيار تحت تأثير قرار مي دهد، در اين قشر و در شهر دزفول بررسي شود.
بحث و نتيجه گيري اين پژوهش با هدف تعيين اثربخشي طرحواره درماني هيجاني بر بخشودگي ، کيفيت روابط زناشويي و تمايزيافتگي زنان مواجه شده با پيمان شکني همسر انجام شده است .