چکیده:
سالمندان به دلیل کهولت و کاهش تواناییهایشان باید تحت توجه و حمایت قرار گیرند و این در حالی است که توجه به سطح شادکامی و امیدواری در سالمندان حائز اهمیت ویژهای است. پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه ی بین شادکامی و حیطه های خاص امیدواری با میزان بهره برداری از فضاهای شهری در سالمندان انجام شد. تعداد100 فرد سالمند شهر بجنورد در قالب دو گروه 50 نفری استفاده مکرر و عدم استفاده از پارک ها و فضاهای عمومی بصورت نمونه گیری خوشه ای دو مرحله ای انتخاب شدند. شرکت کنندگان پژوهش پرسشنامههای شادکامی آکسفورد و ابعاد خاص امیدواری سیمپسون را تکمیل کردند. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود که تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روشهای آمار توصیفی و تحلیل ممیز به روش همزمان انجام گرفت. نتایج نشان داد که متغیرهای شادکامی و امیدواری قادر به تمایز بین گروه استفاده مکرر از فضاهای شهری و گروه عدم استفاده از این فضاها میباشد و تابع تشخیصی بطور موفقیتآمیزی برای 93 درصد از نمونه دسته بندی درستی را انجام داده است. با توجه به میزان لامبدای ویلکز، بیشترین تفاوت دو گروه به ترتیب مربوط به امیدواری در حوزه های روابط خانوادگی، ارتباط با دوستان و اوقات فراغت و کمترین تفاوت مربوط به میزان شادکامی است. بنابراین با استفاده ی سالمندان از فضاهای شهری میتوان میزان امیدواری و شادکامی آنان را ارتقا بخشید.
Due to age and ability decline, the elderly should be protected and supported. Also, special attention should be paid to their happiness and hope. This study aimed to determine the relationship between happiness, specific domain of hope and the amount of using urban spaces among the elderly. A total number of 100 elderly divided into two groups of 50 "frequent user" and "non-user" of parks and public spaces in Bojnord city were selected in a two-stage cluster sampling. Participants filled out Oxford Happiness questionnaire and The Domain Specific Hope Scale (Sympson, 1999). The design of the study was descriptive and correlation. In order to analyze the data, descriptive statistics and discriminant analysis were used in simultaneous procedures. Results showed that variables of happiness and hope are able to distinguish groups of "frequent user" and "non-user” of urban spaces and diagnostic function categorized 93% of the sample successfully. According to the Wilks' Lambda testing, the maximum difference between two groups is related to hope in family relationship, relationship with friends, and leisure. Also, minimum difference is related to rate of happiness. Thus, the use of urban spaces by the elderly can promote the hope and happiness of them.