چکیده:
سالمندی بیماری نیست، بلکه واقعیتی است انکارناپذیر و یکی از مراحل حساس رشد انسان، در روند طبیعی گذر عمر مطرح میگردد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی معنادرمانی گروهی بر اضطراب مرگ و سازگاری اجتماعی سالمندان اجرا شد. طرح پژوهش، نیمه آزمایشی و از نوع پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعهی آماری، شامل مردان ساکن در مرکز سالمندان مهرگان شهر کرمانشاه در سال 1395 بود. ابزار پژوهش پرسشنامههای اضطراب مرگ تمپلر و سازگاری اجتماعی بل بود. 30 نفر از افرادی که در مقیاس اضطراب مرگ، نمره بالاتر از نقطه برش و در مقیاس سازگاری اجتماعی پایینتر از نقطه برش کسب کردند، انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 15 نفر) گمارش شدند. برای گروه آزمایش 8 جلسه مداخله معنادرمانی فرانکل اجرا گردید. دادهها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیره تحلیل شدند. یافتههای پژوهش نشان داد بین دو گروه آزمایش و گواه از نظر اضطراب مرگ و سازگاری اجتماعی تفاوت معناداری وجود دارد (0/001>p). بنابراین میتوان نتیجه گرفت که معنادرمانی گروهی بر کاهش اضطراب مرگ و افزایش سازگاری اجتماعی سالمندان موثر بوده است و این درمان در مراکز سالمندان توصیه میگردد.
Elderly, is not disease, but it’s an undeniable reality, and one of the critical stages of human development in the normal process of life span. The goal of present study was to study the Effectiveness of group logo therapy on death anxiety and social adjustment of elderly. Study type was semi experimental with pre – post-test design and control groups. Population was all elderly male who were a member of the Mehregan daily elderly centre in Kermanshah in 2016. Instruments were death anxiety (DAS) and social adjustment .30 person selected based on cut-off point in instruments and then assigned into 2 groups (experimental and control n=15) randomly. Experimental group received 8 sessions logo therapy (Frankl, 1998). Data analysed by multiple analysis of covariance. Findings showed that there is significant differences between 2 groups in death anxiety and social adjustment (p (001/0>. therefore can be concluded that logo therapy is effective on reducing death anxiety and enhancing social adjustment of elderly.