چکیده:
پژوهش با هدف پیش بینی تعهد زناشویی براساس باورهای ارتباطی و طرحوارههای ناسازگار اولیه با نقش میانجی الگوهای ارتباطی زوجین و رضایت جنسی و سبکهای حل تعارض دانشجویان متاهل دانشگاه پیام نور کرمانشاه انجام گرفته است. روش پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ شیوه گردآوری دادهها توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان متاهل دانشگاه پیام نور کرمانشاه با بیش از 5 سال سابقه زندگی زناشویی خواهند. حجم نمونه به روش نمونهگیری در دسترس 300 نفر انتخاب گردید. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه تعهد زناشویی آدامز و جونز (1997)، پرسشنامه طرحوارههای ناسازگار اولیه یانگ (1988)، پرسشنامه باورهای ارتباطی آیدلسن و اپستین (۱۹۸۱)، پرسشنامه الگوهای ارتباطی کریستنسن و ساالوی (1984)، پرسشنامه رضایت جنسی لارسون (1988)، پرسشنامه سبکهای حل تعارض رحیم (1983) بود. پایایی پرسشنامهها از طریق آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب 81/0، 80/0، 83/0، 89/0، 90/0 92/0 محاسبه شد. یافتهها حاکی از آن بود که باورهای ارتباطی و طرحوارههای ناسازگار اولیه بر تعهد زناشویی اثر مستقیم و با نقش میانجی الگوهای ارتباطی زوجین و رضایت جنسی و سبکهای حل تعارض دانشجویان متاهل دانشگاه پیام نور کرمانشاه اثر غیر مستقیم دارد.
خلاصه ماشینی:
یافتهها حاکی از آن بود که باورهای ارتباطی و طرحوارههای ناسازگار اولیه بر تعهد زناشویی اثر مستقیم و با نقش میانجی الگوهای ارتباطی زوجین و رضایت جنسی و سبکهای حل تعارض دانشجویان متاهل دانشگاه پیام نور کرمانشاه اثر غیر مستقیم دارد.
رضایت جنسی پاسخ عاطفی برخاسته از ارزشیابی ذهنی فرد از ابعاد مثبت ومنفی مرتبط با رابطه جنسی با فردی دیگر است ( لارنس و بیرز (1995) ؛ والی انت ، 2012) در این پژوهش به دنبال بررسی نقش واسطه ای الگوهای ارتباطی، رضایت جنسی، وسبک های حل تعارض بر روی تعهد زناشویی نیز هستیم.
یکی دیگر از اهداف این پژوهش بررسی نقش واسطه ای رضایت جنسی در پیش بینی تعهد زناشویی ودررابطه با طرحواره های ناسازگاراولیه است.
احمدزاده، کریمی ثانی پرویز، گودرزی و مرادی (1399) معتقدند که زوج درمانی به روش طرحواره درمانی باعث کاهش سرخوردگی زناشوییو افزایش تعهد زناشوییو ابعاد آنها در زوجین شد متغیر دیگر این پژوهش که نقش میانجیگری آن بررسی خواهد شد سبک های حل تعارض است یکی از موضوعات مورد علاقۀ پژوهشگران حوزة خانواده و ازدواج، تأثیر شیوة حل تعارض بر پیامدهاي زناشویی است.
بنابراین بین متغیرهای نامبرده رابطه معناداری وجود دارد و از طریق باورهای ارتباطی و طرحواره های ناسازگار اولیه میتوان میزان تعهد زناشویی را تحت تاثیر قرار داد.
همچنین نتایج نشان داد از طریق الگوهای ارتباطی زوجین و رضایت جنسی و سبکهای حل تعارض میتوان بر میزان تعهد زناشویی اثر گذاشت و این مقدار را کاهش یا افزایش داد.