چکیده:
قتل در فراش حکمی امضایی بوده و از تاسیسات اسلام و فقه امامیه نیست. در قانون اور- نامو (2100 سال ق.م)، قانون اشنونا (1770 سال ق.م)، قانون حمورابی (1750 سال ق.م)، قانون هیتی ها (سده 17 تا 12 ق.م) و قوانین دیگری همچون؛ قانون آشوریان، قوانین امپراتوری ژاپن، قوانین یونان باستان و روم قدیم نیز پیش بینی شده است. در دوران معاصر، در قانون جزای عرفی(1295ش)، قانون مجازات عمومی(1304ش) و قانون مجازات اسلامی(1375ش) پیش بینی شده است. این بحث مشخصا از کد جزایی ناپلئون ( 1810م) وارد حقوق کیفری ایران شد و توسط فیروز میرزا نصرت الدوله در قانون جزای عرفی درج گردید. مشابه این مقرره در قوانین جزایی کشورهایی همچون؛ پرتغال، بلژیک، ایتالیا، مصر، کویت، عراق و ... نیز دیده شده است. در مقاله حاضر با روشی تحلیلی- تطبیقی به تبارشناسی قتل در فراش و تاکید بر امضایی بودن این مقرره در فقه امامیه و همچنین بررسی تطبیقی مقررات مشابه در قوانین کیفری دوران باستان و همچنین قوانین کیفری معاصر ایران و سایر کشورهای جهان پرداخته خواهد شد.
Murder in the marriage bed is a confirmatory law and it is not from the new established laws of Islam and Imamie Jurisprudence .This rule is foreseen in the Ur-Nammu code ( 2100 B.C.E ) , Eshnunna code ( 1770 B.C.E ) , Hammurabi code ( 1750 B.C.E ) , Hittites code ( 12th to 17th century B.C.E ) , and other codes such as ; The Assyrian code , the codes of the Japanese Empire , the codes of ancient Greece and the codes of ancient Rome . In contemporary times, this rule is foreseen in the Customary penal code (1295 SH), the General penal code (1304 SH) and the Islamic penal code (1375 SH). This topic specifically entered Iran’s criminal law from the Napoleonic penal code and inserted by Firouz Mirza Nusratal-Dawlah in the customary penal code. Similar to this regulation, also has been seen in the penal codes of countries like Portugal, Belgium, Italy, Egypt, Kuwait, Iraq and others. In the present article , An analytical-comparative method will be used to study the genealogy of murder in the marriage bed and emphasis on being confirmed of this regulation in the Imamie Jurisprudence , as well as the comparative study of similar provisions in ancient criminal codes and the contemporary Iranian criminal codes and other countries of the world .
خلاصه ماشینی:
اين بحث مشخصا از کد جزايي ناپلئون ( ١٨١٠م ) وارد حقوق کيفري ايران شد و توســط فيروز ميرزا نصرت الدوله در قانون جزاي عرفي درج گرديد.
اين مقررات به شــکل موضوعي مرتب شده اند و اين الگوئي است که تقريبا در کليه مجموعه هاي بعدي از آن پيروي شــد که براي قديمي ترين مجموعه قوانين شناخته شده تاريخ به نحو قابل ملاحظه اي پيشــرفته به نظر مي رسد، زيرا براي خسارت هاي بدني ، بر خلاف قانون عمل متقابل (چشــم در برابر چشم )٤ اصل حقوق بابلي ، جريمه هاي جبران خسارت مالي وضع مي کند ولي قتل ، سرقت ، تجاوز و زنا از جرائم مستوجب مرگ بودند.
از جمله جرايم جنسي که در اين قانون پيش بيني شده است ، مشابه همان قتل در فراش به لسان امروزي و فقهي اســت .
١ بنابراين در قانون حمورابي نيز مساله قتل در فراش پيش بيني شده و اين ناشي از اهميت و حرمت نهاد خانواده در جوامع باستاني است و منتسب کردن آن به آموزه هاي فقهي اسلام فاقد هرگونه اعتبار علمي است .
مساله قتل در فراش ، در قانون هيتي ها نيز پيش بيني شده و ماده ١٩٧ به اين بحث اختصاص پيدا کرده اســت .
اين قانون بــا آگاهي کامل تدويــن کننده آن ، از قوانين جزايي فرانســه تدوين گرديد و مباحثي همچون ؛ تقسيم بندي جنايت ، جنحه و خلاف ، انواع حبس ها و از جمله همين مجازات قتل در فراش از کد جزايي ناپلئون وارد حقوق کيفري ايران گرديد.