چکیده:
سخن خوب از هر که باشد خوش تر است اما کلام وحیانی با رایحه اخلاقی و انسانی بر جان و نفس آدمی نشاط دیگری می بخشد.اگر چه کلام الهی ما فوق کلام بشری است ولی تجلی زیبای آن در کلام انبیاء عظام و ایمه اطهار (ع) به عنوان جانشینان خاص رسول ختمی مرتبت حضرت محمد (ص) تبلور یافته است.امر به معروف و نهی از منکر از اصول مسلم اعتقادی و اخلاقی در میان فرق اسلامی است و در میان سایر فرقه های دینی هم جایگاه خاص خود را دارد.این تمنای درونی مشترک در میان انسان ها نشانگر واحدیت فطرت آدمی است.نیک خواهی و نیک اندیشی و نیک اخلاقی رایحات خوشبویی هستند که از عطراگینی امر به معروف و نهی از منکر حاصل و در مشام انسان های سلیم القلب احساس می شوند.بر همین اساس است که آدمی از درون تمایل به امور خیر داشته و از امور زشت گریزان است.بر مبنای این میل درونی اجرای امر به معروف و نهی از منکر با شرایطی الزامی و اجباری به نظر می رسد.
خلاصه ماشینی:
چنانکه ملاحظه میشود تا اینجا از صفاتی نام برده که در حالت انفرادی است و هرکس به قدر اعتقاد و توانایی خود در مقابل خدای متعال انجام میدهد ولی در قسمت بعد به این صفات کفایت نکرده و مؤمنان را در اجتماع همچون نگهبانانی میداند که اجتماع خود را به خیر و سعادت راهنمایی میکنند و امر به معروف و نهی از منکر را از امور مهم خویش قرار میدهند و در تمامی مراحل زندگی چه در حال انفراد، چه در حال اجتماع، چه در خلوت و چه در آشکار حدود الهی را حفظ میکنند و از آن تجاوز نمیکنند.
» امر به معروف و نهی از منکر در کلام پیامبر اکرم (ص) پیامبر اسلام به عنوان خاتم پیامبران و گل سرسبد آنها رابط اصلی و مهم بین خدای تعالی و بندگان اوست و هر عمل او برگرفته از دستورات الهی بوده و مصلحت بندگان خدا را در بر میگیرد قطعاً فرمایشات گهربار آن حضرت در مورد امر به معروف و نهی از منکر هم برگرفته از فرمایشات خدای متعال در قرآن خواهد بود که به برخی از آنها اشاره میشود: لاتَزالُ اُمّتی بِخَیرٍما اَمَرُوا بالمَعروفِ وَ نَهَوا عَنِ المُنکَرِ.
ترجمه: مردم همیشه در خیر هستند تا زمانی که امر بمعروف و نهی از منکر کنند و همدیگر را بر خوبی یاری دهند،و هرگاه این امور را انجام ندهند برکات از آنها گرفته میشود،بعضی از آنها بر بعضی دیگر سلطه پیدا میکنند و هیچ یاوری در زمین و آسمان برای آنها نخواهد بود.