خلاصه ماشینی:
"اگر دو یا چند نر در برخوردی اجتماعی با هم روبهرو شوند، دیر یا زود یکی از آنها حرفی میزند که به گونهای نشانهء به رسمیت شناختن فرد یا افراد دیگر است.
آنگاه شخص دیگری که متقابلا حرفی میزند یا به گونهای کاری میکند که به نحوی با این محرک ارتباط دارد و ما به آن پاسخ تبادل میگوییم.
تحلیل سادهء تبادل ممکن است با این امر ارتباط داشته باشند که معلوم شود کدام«حالت من»سبب بروز محرک تبادل شده و کدام «حالت من»دادن پاسخ تبادل را برعهده داشت.
سادهترین نوع تبادلها،تبادلی است که در آن جنبههای«بالغ»هر دو طرف شرکتکننده،مسئول بروز محرک و دادن پاسخ باشد؛بهعنوان مثال جراح از روی اطلاعاتی که دارد،دستش را دراز میکند و میگوید:«چاقو»،پاسخدهنده این حرکت را به درستی درک میکند و فاصله را تخمین میزند و دقیقا (به تصویرصفحه مراجعه شود) چاقوی مناسب را در دست جراح و درست همانجا که وی انتظار دارد میگذراد."