خلاصه ماشینی:
"مجموعهای که همانگونه که در شماره گذشته نیز گفته شد،تنها آرزویش این است که ریشهای هرچند کوچک،اما نوپا در دل شما داشته باشد و جوانهای نورس اما سرسبز و ماندگار در باغ اندیشهء شما به بار بیاورد.
اما نیمه خالی را نیز نباید نادیده انگاشت و به بیراهه رفتهایم اگر بگوییم سهم ما در هر کجا که هستیم و تحت هر شرایطی که به سر میبریم،هیچ است.
ای کاش هر کدام از ما آنقدر شهامت داشتیم که سهم خودمان را در قصورها بپذیریم و برایش چارهای بیندیشیم و دست یاری برای یکدیگر دراز کنیم."