چکیده:
فضاهای شهری پیاده پاسخی به نیاز متعالی انسان در شهر است. در دهههای اخیر، ایدۀ پیادهراهسازی و سپس ایدۀ پیادهراهمداری در راستای زیستپذیرکردن هرچه بیشتر شهرها و کمک به بهبود کیفیت فضاهای شهری مطرح شده است. درواقع این جنبشها ایدهای برای انسانیترشدن شهرها، احیای مراکز و سرزندگی شهری بوده است. هدف این تحقیق تحلیل شاخصهای پیادهمداری در پیادهراه صف (سپهسالار) بهعنوان نمونۀ عینی پیادهراه شهری و بهرهگیری از این شاخصها برای ارزیابی خیابان سی تیر است که ماهیت شبهپیادهراهی در بخش مرکزی شهر تهران دارد. برای این منظور از شاخص مبلمان شهری، زندگی شبانه، امنیت، تنوع، کاربری، زیباییشناختی و مقیاس انسانی برای تحلیل و سنجش دو مورد مطالعه استفاده شد. بهدلیل ناپارامتریکبودن دادهها، برای مقایسۀ تفاوت ارزیابی وضعیت پیادهمداری از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف دونمونهای، بهمنظور ارزیابی وضعیت برای دو گروه زنان و مردان از آزمون ناپارامتریک مقایسهای دو گروه مستقل و برای سنجش گروههای سنی در استفاده از این دو فضا از آزمون کروکسال والیس بهره گرفته شد. درنهایت برای سنجش میزان رضایت از وضعیت پیادهمداری، از رگرسیون ترتیبی استفاده شد. یافتههای تحقیق نشان داد میزان رضایت استفادهکنندگان از شاخصهای موردبررسی در خیابان سی تیر، بیشتر از پیادهراه صف است. همچنین رضایت مردان از وضعیت پیادهمداری در پیادهراه صف بیشتر از زنان است. این در حالی است که در خیابان سی تیر، تفاوت معنیداری بین جنسیت مشاهده نمیشود. وضعیت پیادهمداری برای گروههای سنی در هر دو فضای مورداستفاده تفاوت معنیداری را نشان نمیدهد. بهطورکلی در رضایت از شاخصهای پیادهمداری در خیابان سی تیر، با وجود ماهیت شبهپیادهراهی از نمونۀ اجراشده یعنی پیادهراه صف تا حد زیادی موفق عمل کرده است. خیابان سی تیر از بین متغیرهای موردبررسی فقط در متغیر مقیاس انسانی دچار ضعف است که یکی از دلایل آن، عبور خوردرو از داخل این پیادهراه است و در صورت ترددنکردن وسایل نقلیه، قابلیت ایجاد پیادهراه مطلوبی در بخش مرکزی تهران را خواهد داشت. درحالیکه پیادهراه صف در متغیرهایی مانند زندگی شبانه، مبلمان شهری، تنوع و زیباییشناختی دچار ضعف است و بهدلیل تجاریبودن کاربری آن، وضعیت اقتصادی آن رو به رکود است.
Urban spaces on ware a response to the transcendent human need in the city. In recent decades, the idea of pedestrian orientation has been proposed in order to make cities viable and help improve the quality of urban spaces. These movements were an idea to make cities more humane, revitalize the centers and revitalize the city. The purpose of this study is to evaluate the pedestrian characteristics in the Saf (Sepahsalar) as an objective example of an urban pedestrian with 30Tir Street, which has a quasi-pedestrian nature in the central district of Tehran. Two-sample Kolmogorov-Smirnov test was used to compare the difference in satisfaction with the pedestrian status. Other methods include non-parametric comparison of two independent groups and Croxall-Wallis test. Sequential regression was used to measure the satisfaction of pedestrian status. The results showed that the level of citizens' satisfaction with the studied indicators on the 30 Tir is higher than the Saf pedestrian. Men were also more satisfied with pedestrian status than women. However, no significant difference was observed for the gender group on the 30 Tir . Pedestrian status for age groups in both cases did not show a significant difference. The results showed that among the studied variables the 30Tir is weak only in the human scale variable, which is due to the car crossing this pedestrian. While Saf pedestrian is weak in variables such as nightlife, urban furniture, diversity and aesthetics, and due to the commercial nature of its use, its economic situation is declining.
خلاصه ماشینی:
هدف اين تحقيق تحليل شاخص هاي پياده مداري در پياده راه صف (سپهسالار) به عنوان نمونۀ عيني پيـاده راه شهري و بهره گيري از اين شاخص ها براي ارزيابي خيابان سي تير است که ماهيت شبه پياده راهي در بخش مرکزي شهر تهران دارد.
(Kheyroddin, Haghbayan, & Shokouhi Bidhendi, 2020 پياده راه ها علاوه بر اينکه معابري با بالاترين ميزان نقش اجتماعي هستند، محل حضور شهروندان و مشارکت آنان در زندگي جمعي نيز هستند و بايد در مقياس همۀ شهر عمل کنند و پذيراي گروه هاي مختلفي از افراد باشند (پوراحمد و همکاران ، ١٣٩٥).
براي تحليل و ارزيابي وضعيت پياده مداري در اين پژوهش ، نخست بر پايۀ مطالعات عميق در ادبيات تحقيق ، شاخص هاي مبلمان شهري ، امنيت ، کاربري ، مقياس انساني ، تنوع ، زندگي شبانه و زيباييشناختي شناسايي شدند (جدول ٢).
ويژگيهاي اجتماعي - اقتصادي استفاده کنندگان پياده راه صف (سپهسالار) و خيابان سي تير (رجوع شود به تصویر صفحه) تحليل شاخص هاي موردسنجش براي وضعيت پياده مداري يافته هاي تحقيق جدول ٤ نشان مي دهد پرسش شوندگان حاضر در پياده راه صف ميزان رضايت متوسط و کمي از وضعيت مبلمان شهري موجود در اين پياده راه دارند؛ به طوري که ٤٢/١ درصد از آن ها ميزان رضايتي در حد متوسط ، ٢٧/٦ درصد کم و ٨/٣ درصد در سطح خيلي کم داشته اند.
The Role of a Pedestrian Street in the Social Qualitypromotion Tehran City (Case study: Shahrivar 17th sidewalk).