خلاصه ماشینی:
"واژه پارادایم شیفت را اولین بار توماس کوهن در تبیین چگونگی تحولات در علوم به کار برده است.
وی پیشرفت در علوم را در قالب این پدیده تشریح میکند و اظهار میدارد که هر گاه در یک علم، چارچوب پذیرفته شده حاکم،جوابگوی سوالات مطرح شده در آن زمینه علمی نباشد پدیده پارادایم شیفت رخ میدهد که در آن علم وارد چارچوب وسیعتری میشود تا بتواند پاسخی برای پرسشهای موجود داشته باشد.
پژوهشها نشان میدهد که این گونه دگرگونیهای بنیادین در زندگی آدمی در هزاره اول،هر هزار سال یک بار روی میداد.
آگاهی از این مطلب از این رو درخور توجه است که در هر یک از این دگرگونیهای بنیادین لازم است که ما در انگارههای خود بازنگری کنیم؛که اگر چنین نکنیم گیج و مبهوت،از تفسیر رویدادهای پیرامونمان درخواهیم ماند و توان استفاده از فرصتها را از دست داده و مغلوب تهدیدات خواهیم بود.
اما دگرگونیهای بنیادین در این زمانه،پدیدههایی که 30 سال پیش دیدنی بود،رفته رفته به مرحلهای میرسد که همه اثر خود را نمایان میکند."