چکیده:
عدم توجه به استفادهی صحیح منابع در ساختمانهای بلندمرتبه، بهعنوان یکی از روشهای ساخت شهرهای جدید، می‏تواند باعث بروز مشکلات متعددی در آیندهی شهرها گردد. لذا این مقاله با هدف ارتقاء سطح کیفیت ساختوساز، کاهش مصرف منابع و اتلاف انرژی در بخش عظیم ساختمان و بلندمرتبه‏های حوزهی جنوب غرب مشهد سعی دارد با مقایسهی معیارهای طراحی اکولوژیک در محدودهی موردمطالعه، چشم‏انداز تفکر اکولوژیکی را تا حدی در وضع موجود روشن کند. لذا نظریهی شهر اکولوژیک و استاندارد بینالمللی اکولوژیک HQEبه معنای "کیفیت بالای زیستمحیطی"، مبنای اساسی تحقیق بوده و با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی، 14 هدف خرد در قالب چهار گروه "ساخت اکولوژیک"، "مدیریت اکولوژیک"، "آسایش" و "بهداشت" ارزیابی شده و امتیاز نهایی نشاندهندهی وضعیت اکولوژیک بنا است. برداشتهای میدانی، تکمیل پرسشنامه و مصاحبه‏های صورتگرفته با مدیران، ساکنان و گروه مهندسان نشان می‏دهد تقریباً در هیچیک از برج‏ها به اصول طراحی اکولوژیک توجه نشده و موارد اندکی که از استاندارد HQE در این برج‏ها اجرا شده، نه به دلیل وجود تفکر اکولوژیک در ساختوساز که به دلیل ایجاد تمایز با سایر بناها و گرانتر ساختن هر مترمربع بنا جهت فروش است و فرضیهی تحقیق مبنی بر احتمال عدم وجود تفکر و چشمانداز اکولوژیک در ساخت بلندمرتبه‏های مشهد تأیید می‏گردد. لذا مهمترین پیشنهادات این مقاله، آشنا ساختن مدیران شهری و سپس برج‏سازان به اهمیت شهر اکولوژیک و معماری سبز، تصویب قوانین و مقررات طراحی اکولوژیک و اعمال ضابطه‏های تشویقی در برج‏هایی است که آییننامهی طراحی اکولوژیک را رعایت نمایند.
As one of the methods of building new cities, high-rise construction has been considered by city managers for maximum use of space and limited resources. This article aims to improve the quality of construction and reduce resource consumption in high-rise buildings in the southwestern part of Mashhad, to clarify the perspective of ecological thinking in the current situation. so, the theory of ecological city and HQE international standard means "high environmental quality", and using descriptive-analytical method, 14 micro-objectives in four groups of objectives "ecological construction", "ecological management", "comfort "and "health" in two main groups of external and internal environment are evaluated and the final score indicates the ecological condition of the building. Field observations, the completion of a questionnaire and interviews with managers, residents and a group of engineers show that almost none of the towers paid attention to ecological design principles, and a few cases of HQE standard and ecological city theory in this towers, not because of ecological thinking in construction, but because of providing comfort and well-being in distinguishing them from other buildings and making them more expensive to sell. Then, the research hypothesis that there is a possibility of no ecological thinking and perspective in the construction of high-rise buildings in Mashhad is confirmed. Therefore, the most important suggestions of this article are: familiarizing urban managers and then tower builders with the importance of ecological city and green architecture, preparing ecological design rules and regulations and applying incentive rules in towers that observe ecological design regulations.
خلاصه ماشینی:
تحلیل شاخص های شهر اکولوژیک در ساختمان های بلندمرتبه ی کلان شهر مشهد فرزانه رزاقیان *، استادیار گروه توسعه ی پایدار شهری و منطقه ای-جهاد دانشگاهی خراسان رضوی محمدرحیم رهنما، استاد گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری-دانشگاه فردوسی مشهد چکیده عدم توجه به استفاده ی صحیح منابع در ساختمان های بلندمرتبه ، به عنوان یکی از روش های ساخت شهرهای جدید، میتواند باعث بروز مشکلات متعددی در آینده ی شهرها گردد.
برداشت های میدانی، تکمیل پرسشنامه و مصاحبه های صورت گرفته با مدیران ، ساکنان و گروه مهندسان نشان میدهد تقریبا در هیچ یک از برج ها به اصول طراحی اکولوژیک توجه نشده و موارد اندکی که از استاندارد HQE در این برج ها اجرا شده ، نه به دلیل وجود تفکر اکولوژیک در ساخت وساز که به دلیل ایجاد تمایز با سایر بناها و گران تر ساختن هر مترمربع بنا جهت فروش است و فرضیه ی تحقیق مبنی بر احتمال عدم وجود تفکر و چشم انداز اکولوژیک در ساخت بلندمرتبه های مشهد تأیید میگردد.
مهم ترین هدف آن ، کاهش مصرف انرژی و حفاظت از آن برای نسل های آینده در راستای توسعه ی پایدار و ارتقاء سطح کیفیت زندگی است ، ضرورت انجام تحقیق را برای روند رو به رشد ساخت وساز در شهری همچون مشهد که بلندمرتبه سازی در آن به تازگی پا گرفته است ، بیان میکند؛ اما سؤالی که مطرح است این است که ضوابط و معیارهای طراحی اکولوژیکی بر پایه ی استانداردهای بین المللی در ساختمان های بلندمرتبه چیست و چگونه می توان موج بلندمرتبه سازی در شهر مشهد را به سوی بلندمرتبه های سبز سوق داد.