چکیده:
جهانی که انسان امروز بر اثر پیشرفت تکنو لوژی و توسعه ظا هری همه جانبه اش که مایه مباهات و افتخار اوست ،با مشکلات عدیده و چالش و تنگنا های جدی مواجه است .و مهمترین مسئله آن به خطر افتادن سلامتی وحیات انسان و سایر موجودات است ، که به حقیقت نابودی تدریجی محیط زیست مساوی با نابودی موجودات واز جمله خود انسان است . توسعه بی رویه گامی بسوی نا پایداری است ، تداوم توسعه پایدار زمانی مو ثراست که رفاه وترقی انسان ، محیط زیست ،منابع طبیعی ، وثروت های خدادادی محفوظ وبه صورت خردمندانه از آن بهره برداری شود .تا با همکاری وهماهنگی وبدور از تحدی وتجاوز به حریم همدیگر وبا حفظ تناسب وتعادل منطقی بین عناصر محیط زیست به توسعه ای پایدار وهمه جانبه دست یابیم . محیط زیست سالم واجد فوائد بیشماری است ،برای جلو گیری از صدمه به محیط زیست وسلامت انسان حقوق بین الملل محیط زیست پدیدار گشته است .
خلاصه ماشینی:
الف ـ قبل از Jسال ١٩٧٢ : حقوق بين الملل محيط زيست عموما به صورت قراردادي ودو جانبه ميان کشورها وکميسيون هاي بين المللي ـ منطقه اي براي حفاظت از محيط زيست يک منطقه خاص وجود داشت که در اين خصوص مي توان به کنوانسيون هاي زير اشاره کرد .
منشور جهاني طبيعت در مقر سازمان ملل متحدهمانند بيانيه استکهلم ١٩٧٢ غير الزام آوروتجميع کننده عرف هاي پراکنده حقوق بين المللي محيط زيست است .
ودر آ ن بيش از ٦٠٠٠ نفر به نمايندگي از ١١٣ کشور به همراه نمايندگاني از سازمان هاي بين المللي وناظراني از سازمان هاي بين المللي غير دولتي شرکت داشته اند در اين کنفرانس اعلاميه محيط زيست بشر که تنظيم کننده اصولي است که حقيقتا راهنماي علمي در طول دو دهه در سراسر جهان به شمار مي آ يد به تصويب رسيد .
منشور جهاني طبيعت : قبل از هر چيز به طور خلاصه بايد گفت از جمله اسناد ي که به طور مؤ ثر روند توسعه گسترده حقوق بين الملل محيط زيست را فراهم مي کند و پايه هاي ذهني وعقلاني بنيادي حفاظت محيط زيست را به طور خيلي جدي بعداز اعلاميه استکهلم مطرح مي کند منشور جهاني محيط زيست است که رسما به وسيله مجمع عمومي سازمان ملل متحد در تاريخ ٢٨ اکتبر ١٩٨٢ تصويب واعلام شد .