چکیده:
انعقاد قرارداد پرواز با نماد مشترک (کدشیرینگ) با سایر شرکت های هواپیمایی بین المللی و داخلی، ابتدا به عنوان شیوه ای برای تبلیغات پا به عرضه ظهور گذاشت و در حال حاضر به عنوان یک رویکرد استراتژیک برای به دست آوردن سهم بازار و به دنبال آن ایجاد یک وضعیت مسلط در بازار خدمات حمل هوایی به کار میرود. یکی از مسائل حقوقی این توافقات، شبهه ضدرقابتی بودن آن هاست. نتایج این پژوهش که مطالعه تطبیقی موضوع در نظام های حقوقی موردنظر به روش توصیفی و تحلیلی است، نشان میدهد که برحسب نوع توافق و ویژگیهای خاص آن، قلمرو فعالیت و سهم طرفین از بازار، هر دو جنبه رقابتی و ضدرقابتی این قراردادها محتمل است. افزون بر این، اگرچه حقوق رقابت در نظامهای مختلف حقوقی موضع شفاف و روشنی را در خصوص این نوع توافقات اتخاذ نکرده است، ولی از منظر حقوقی، چنین توافقاتی باید برحسب مورد بررسی گردد و از ارائه یک حکم کلی برای تمامی مصادیق آن، باید پرهیز نمود.
Conclusion of codeshare agreement between international and domestic airlines at first was emerged as a way to advertising, but currently it is used as a strategic approach to gain market share and consequently creating a dominant position for airline services market. One of the legal issues of these agreements is doubt raised about their anti-competitive nature. The results of this research, that is a comparative study of the subject in related legal systems in a descriptive-analytic method, indicate that based on the type of the agreement and its specific characteristics, scope of activity and parties’ share in the market, both aspects-competitive and anticompetitive- are probable in these agreements. Furthermore, although competition law has no clear position as to these types of agreements in various legal systems, legally speaking, such agreements should be investigated case by case and a general rule should not be prescribed for all of their examples.
خلاصه ماشینی:
قراردادهای پرواز با نماد مشترک از منظر حقوق رقابت: مطالعه تطبیقی درحقوق ایران و فقه امامیه، حقوق آمریکا و اتحادیه اروپا ابراهیم عبدی پور فرد 2 محمد صالحی مازندرانی تاریخ دریافت ٩٨/١١/٢٣ - تاریخ پذیرش ٩٩/٠٧/١٦ خلود دریس ٣ چکیده انعقاد قرارداد پرواز با نماد مشترک (کدشیرینگ ) با سایر شرکت های هواپیمایی بین المللی و داخلی، ابتدا به عنوان شیوه ای برای تبلیغات پا به عرضه ظهور گذاشت و در حال حاضر به عنوان یک رویکرد استراتژیک برای به دست آوردن سهم بازار و به دنبال آن ایجاد یک وضعیت مسلط در بازار خدمات حمل هوایی به کار میرود.
اگرچه ، هدف از انعقاد این قرارداد برای شرکت های هواپیمایی ارائه و پیشنهاد گزینه های پروازی ب٢یشتر و ایجاد فرصت برای فعالیت با ظرفیت تقسیم شده و اطلاعات یک مسیر مشخص است ،(٢٠٠٧٢١,Chen&Ren ) اما این نوع از قرارداد پرواز با نماد مشترک به مثابه یک رفتار ناشی از قدرت بازاری عمل میکند و مانع ورود رقباء به بازار می شود به خصوص هنگامی که محدودیت های ناشی از اجازه پرواز و فرود٣نیز وجود داشته باشد.
٢. ممنوعیت یا جواز قراردادکدشیر از منظر حقوق رقابت قرارداد پرواز با نماد مشترک از منظرحقوق رقابت از دو حیث مورد توجه است ، هم به عنوان قراردادی که می تواند موجب افزایش رقابت با تامین خدمات بهتر یا بیشتر شود و هم به عنوان قراردادی که رقابت را به علت ایجاد تمرکز در بازار، یا توافق و تبانی رقبا برای عدم رقابت در بازار خدمات حمل هوایی و یا سوء استفاده از وضعیت مسلط ، در معرض خطر قرار می دهد.