خلاصه ماشینی:
"اندونزی؛تلاش برای سرمایه خارجی جذب مجدد سرمایهگذاران به اندونزی کار بسیار دشواری است و بهنظر نمیرسد که این کشور باوجود تروریستها،جداییطلبان و کشمشهای سیاسی محل ایدهآلی برای سرمایهگذاری باشد.
همانطور که دروجاتن کانجورو-جکتی،وزیر تام الاختیار اقتصاد اشاره دارد،اقتصاد اندونزی بعد از شش سال آشفتگی سرانجام تثبیت شده است:روپیه، واحد پول این کشور باافزایش همراه بوده و از هر دلار 17000 روپیه به 8500 روپیه کاهش پیدا کرده و کسر بودجه از 8/4 درصد به 8/1 درصد و بدهی دولت از 100 درصد به 67 درصد تقلیل یافته و تورم که در سال 1998 با 60 درصد به اوج رسیده بود،به 6 درصد رسید و باز هم در حال کاهش یافتن است.
نخست آنکه، دولت بسیاری از سیاستهای این نمایش شایان تقلید را تنها با پافشاری صندوق بین المللی پول، یعنی سختگیرترین طلبکار خود،قبول کرده است.
بااین حال،برنامه صندوق بین المللی پول (IMF) در اندونزی تا پایان سال جاری(2003) بسته خواهد شد و دولت بهطور کنایه آمیز شروع دوباره آنرا رد کرده است."