چکیده:
دین و اخلاق، همواره در حیات فکری و معنوی بشر نقش اساسی و مهم داشتهاند؛ ولی به تناسب شرایط جامعه و بروز موانع، میزان پایبندی افراد به دین و اخلاق، دچار شدت و ضعف میشود. چه بسا انسانهایی که در شرایط و حالات معمولی، به آموزههای دینی عمل میکنند؛ اما در برابر مشکلات و سختیها، باز پس میزنند. حال این سؤال مطرح میشود که ابعاد و نشانههای پایداری در دین چیست؟ و عوامل موثر در ایجاد یا رسیدن به استقامت در دین کداماند؟
خلاصه ماشینی:
حال این سؤال مطرح میشود که ابعاد و نشانههای پایداری در دین چیست؟ و عوامل موثر در ایجاد یا رسیدن به استقامت در دین کداماند؟ معنای دین دین در لغت، به معنای جزا، اطاعت، مِلک و یا قرض آمده است؛ 2 اما در اصطلاح، تعاریف فراوانی از آن شده است.
1 امام علی علیه السلام یکی از اوصاف پارسایان را ثبات قدم در راه دین میداند و میفرماید: «فَمِنْ عَلامَةِ اَحَدِهِمْ اَنَّکَ تَرى لَهُ قُوَّةً فى دینٍ؛ 2 از نشانههاى دیگرشان، آن است که هرکدام داراى نیرومندى در دین هستند.
افراد باایمان، تسلیم محیط ناسالم نشده، در شرایط نامساعد نیز از باورهای خود دفاع میکنند؛ برای مثال، آسیه، همسر مرد ثروتمند و مقتدری است که تمام امکانات مادی را در اختیار دارد؛ اما به سبب ظلم و طغیانش، از او ابراز تنفر میکند.
4. دعا زراره میگوید: نزد امام صادق علیه السلام بودم که سخن از دوران غیبتِ امام به میان آمد و اینکه برای قائم قبل از قیام، غیبتی است که خدا با آن شیعه را امتحان میکند و بسیاری از مردم، در این امتحان مردود میشوند.
» امام جعفر صادق علیه السلام میفرماید: «بهزودی با شبههای مواجه میشوید که علم و امام برای اینکه شما را از شبهه خارج کند، ندارید و سرگردان میشوید و از این شبهه کسی نجات پیدا نمیکند، مگر کسی که به وسیله دعای غریق خدا را بخواند؛ آن دعا، چنین است: «يَا اللَّهُ يَا رَحْمَانُ يَا رَحِيمُ، يَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبِي عَلَى دِينِكَ.