چکیده:
پژوهش با هدف ارزیابی میزان تابآوری و استحکام مسکن شهری در منطقه 4 شهر ارومیه به بررسی شاخصهای کالبدی پرداخته شدهاست و سعی در پاسخ به سوالات: 1- آیا مسکن شهری در منطقه 4 شهر ارومیه در مقابل زلزله تابآور هستند یا خیر؟ و 2- در صورت وقوع زلزله کدام یک از نواحی دچار خسارات بیشتری میشود؟، است. نوع پژوهش کاربردی و به روش توصیفی-تحلیلی، اطلاعات مورد نیاز از طریق مرور متون تخصصی و مطالعات جدید طرح تفصیلی شهر بدست آمدهاست که در قالب 10 شاخص شامل کیفیت بنا، قدمت مسکن، کیفیت ابنیه، نمای ابنیه، تعداد طبقات، تراکم ساختمانی، دسترسی به فضاهای باز و سبز، دسترسی به معابر، فاصله از تاسیسات و کاربریهای خطرناک، فاصله از مراکز درمانی و آتشنشانی میزان تابآوری مسکن شهری مورد ارزیابی قرار گرفتهاست. با کمک پرسشنامه و نظرسنجی شاخصها اولویتبندی شده و از روش سوآرا (SWARA) برای وزندهی به شاخصها استفاده شدهاست. به منظور تبیین میزان آسیبشناسی از سامانۀ اطلاعات جغرافیایی (GIS) مورد استفاده گرفتهاست. یافتهها گویای وضعیت نامناسب مسکن این منطقه و قرارگیری اکثر آنها در سطوح متوسط به پایین و سطح پایین تابآوری آنها در برابر زلزله است. به صورتی که از درجه 1تا 9، کمتر از 5 درصد از مساحت مسکن محدوده در درجه 1 تا 3 با وضعیت تابآور و حدود 53 درصد مسکن در درجه 9 با وضعیت خطرپذیری بالا قرار دارند که نشان از عدم تابآوری کلی منطقه 4 در برابر زلزله میباشد و در صورت وقوع زلزله با درجه ریشتر بالا (5 ریشتر به بالا) اکثریت منطقه با خطر تخریب و آسیب مواجه است. نتیجه کلی عدم مقاومت مسکن منطقه شهر 4 ارومیه در مقابل زلزله را نشان میدهد و همچنین بهدلیل قرارگیری بیش از 53 درصد از مساحت مسکن در محدوده پرخطر و پراکنده بودن مسکن در صورت وقوع زلزله اکثریت نواحی دچار خسارات بیشتری میشود.