عذر موجه - برهان قاطع ادب و هنر

"عذر موجه-برهان قاطع چیست درد تو؟بیوفائی من، که بپیش تو لاف عشق زنم؛ چون بینی گریز پائی من. کمترین کجروی و لغزش من، بگمانت خیانتست عظیم، ناپذیر فتنیست پوزش من. روز چون مرغ رسته از قفسم‌ که ز شاخی پرم بشاخ دگر، برسم بر مراد یا نرسم، شب سوی آشیان گشایم پر! بگذار و بخوی من میساز؛ چون برافتاد دیگ شوق از جوش‌ لاجرم در بر تو آیم باز! گر نگاری نشست در بر من‌ لحظه‌ای چند و از برم برخاست، بنگر ای جاودانه همسر من‌ چه بدو برفزود و از تو چه کاست؟ دل من هرزه است و عهدشکن، لیک عشق تو بند پای منست. عاشقم عاشقیست پیشهء من، من در این ره نه کم ز کوهکنم. زجر کرم ده من پریشان را کز چه رو سوی دیگران پویم؟ ز آنکه اندر تو یابم ایشان را، و ندر ایشان ترا همی جویم!!!"