منظومه شمسی (2) مقاله

"با تماشای مسیر سیاره‌های دیگر هم ممکن است که به این حرکت پی برد لیکن دقت بیشتری‌ لازم دارد و این به دوری مسافت آنها از آفتاب بستگی دارد. همچنین بنظر میرسد که خود کره خورشید نیز منطقه البروج را هر سال طی میکند و تغییراتی که در صورت فلکی درست قبل از طلوع آفتاب یا بعد ز غروب آن مشاهده می‌شود مؤید این حرکت است. ترتیب این سیارگان از عطارد کوچک که حدود 58 میلیون کیلومتر با خورشید فاصله‌ دارد شروع شده و به دورترین سیاره پلوتن ختم می‌شود. سیاره مشتری یا هرمز که بزرگترین سیاره منظومه‌ شمسی است دارای دوازده قمر میباشد که چهار عدد از آنها را با دوربین دو چشمی یا یک تلسکوپ‌ کوچک می‌شود دید. سطوح سبز رنگی که در مریخ با تلسکوپ‌ مشاهده میشوند وجود نبات را فقط در این کره القاء می‌کنند ولی آنرا ثابت نمیکنند لیکن در کرات دیگر خارج از منظومه شمسی ممکن است به انحائی زندگانی یافت شود."