برداشتهای فلسفی در ادبیات کهن: بررسی داستان ایوب بابلی و حماسه فلسفی ایوب در عهد عتیق (2) مقاله

"چرا؟چرائی بزرگ در حد مصیبت و فلاکت نوع بسر و با ابعاد نامحدود رنج و مشقتهای او در زیر این گنبد دوار و اما ایوب عهد عتیق: ایوب در سخت‌ترین لحظات پیش از آنکه در جستجوی مرگ،به زمین و آسمان نفرین‌ بفرستد،نه تنها ضعفی از خود نشان نداده و تسلیم سرنوشت نمیگردد بلکه دچار خشمی است‌ فکورانه و آرام و نه عاجزانه و زبون،بعنوان قهرمان پایداری‌1و نه صبر حاضر نیست رنجو مشقت خود را نه بعنوان‌"حکمت ازلی‌"بپذیرد و نه نیز بعنوان وسیله‌ای از برای‌"آزمایش بنده‌اش‌". ساحت بحث و اتمسفر مناظره آرام و در خورد اهل حکم‌2و اندیشه است،اطراف‌ مناظر همگی جویای حقیقت‌اند،حتی خود خداوند3با کمال متانت به گفته‌های ایوب‌ گوش میدهد و عین برتری و برخ کشیدن این برتری بدور از روحیهء استبداد،به تأمل‌ و سنجش فکورانه می‌نشنید که چنین سیمائی بخردانه از او در سایر متون عهد عتیق کمتر بچشم میخورد!!."