چکیده:
شفافیت به ایجاد اعتماد در بازار کمک میکند و از پایداری اقتصادی پشتیبانی میکند. ﻣﻔﻬﻮم مسئولیتپذیری اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ شرکتها ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻪ ﻣﻔﻬﻮم ﺗﻮﺳﻌﻪ ﭘﺎﯾﻨﺪه است و ﭘﯿﺎﻣﺪ روﯾﮑﺮد ﺗﻮﺳﻌﻪ ﭘﺎﯾﻨﺪه، ﺗﻮﺟﻪ ﺧﺎص ﺑﻪ ﻣﻔﻬﻮم اﻓﺸﺎء و ﮔﺰارﺷﮕﺮی مسئولیتپذیری اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ شرکتها اﺳﺖ. ﻇﻬﻮر و اﻓﺰاﯾﺶ ﻋﻼﻗﻪ ﺑﻪ اﻓﺸﺎء مسئولیتپذیری اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ شرکتها، منعکسکننده اﻓﺰاﯾﺶ ﺗﻘﺎﺿﺎ ﺑﺮای ﺷﻔﺎﻓﯿﺖ اﺳﺖ. انتظار میرود که گزارشگری مسئولیتپذیری اجتماعی و حاکمیت شرکتی نقش مؤثری در کاهش عدم شفافیت اطلاعات داشته باشند. هدف این پژوهش بررسی رابطه بین مسئولیتپذیری اجتماعی و عدم شفافیت در گزارشگری مالی با نقش تعدیلی کیفیت حاکمیت شرکتی است. نتایج آزمون فرضیات با نمونهای متشکل از 114 شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای 1393 الی 1398 نشان داد مسئولیتپذیری اجتماعی سبب کاهش عدم شفافیت شده و حاکمیت شرکتی از شدت این رابطه منفی می کاهد. نتایج آزمون فرضیات با نمونهای متشکل از 114 شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای 1393 الی 1398 نشان داد مسئولیتپذیری اجتماعی سبب کاهش عدم شفافیت شده و حاکمیت شرکتی از شدت این رابطه منفی می کاهد.
Transparency helps create market confidence and supports economic sustainability. The concept of social responsibility is quite close to the concept of sustainable development. The consequence of the sustainable development approach is special attention to the concept of disclosure and reporting of corporate social responsibility. The growing interest in disclosing corporate accountability reflects an increasing demand for transparency. Therefore, social responsibility and corporate governance are expected to play an effective role in reducing opacity in Financial Reporting. This study examines the moderating effect of corporate governance quality on the relation between corporate social responsibility and opacity in financial reporting. The sample consists of 114 firms listed in Tehran Stock Exchange during the years 2014 to 2019. Results show that social responsibility reduces the opacity in financial reporting and corporate governance reduces the severity of this negative relation.
خلاصه ماشینی:
هدف اين پژوهش بررسي رابطه بين مسئوليت پذيري اجتماعي و عدم شفافيت در گزارشگري مالي با نقش تعديلي کيفيت حاکميت شرکتي است .
نتايج آزمون فرضيات با نمونه اي متشکل از ١١٤ شرکت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طي سال هاي ١٣٩٣ الي ١٣٩٨ نشان داد مسئوليت پذيري اجتماعي سبب کاهش عدم شفافيت شده و حاکميت شرکتي از شدت اين رابطه منفي مي کاهد.
هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه ميان مسئوليت پذيري اجتماعي و عدم شفافيت در گزارشگري مالي و بررسي اثر تعديلي سازوکارهاي حاکميت شرکتي بر اين رابطه است .
Hutton, Marcus & Tehranian 2.
Dechow, Sloan & Sweeney 2.
Martínez-Ferrero, Banerjee & García-Sánchez 3.
Dhaliwal, Li, Tsang & Yang 4.
Kim, J, Wang, Z, & Zhang, 5.
بر اين اساس با توجه به اثر سازوکارهاي حاکميت شرکتي بر شفافيت و مشارکت در فعاليت - هاي مسئوليت اجتماعي، فرضيه دوم پژوهش به شرح زير بيان ميشود: فرضيه دوم : کيفيت حاکميت شرکتي بر رابطه بين مسئوليت پذيري اجتماعي و عدم شفافيت در گزارشگري مالي ، اثر معنادار دارد.
پيشينه پژوهش بورتي و همکاران (٢٠٢٠) به بررسي رابطه ميان گزارشگري مسئوليت پذيري اجتماعي شرکت ها و مديريت سود با توجه به نقش تعديلي حاکميت شرکتي پرداختند.
Alshbili, Elamer & Beddewela 2.
1. Kousenidis, Ladas & Negakis 2.
از سويي، طبق نگاره شماره ٤ مشاهده مي شود که با ورود متغير تعديلي کيفيت حاکميت شرکتي ، رابطه معنادار بين مسئوليت پذيري اجتماعي و عدم شفافيت در گزارشگري مالي حفظ شده است .
ليکن با ورود متغير تعديلي کيفيت حاکميت شرکتي ميزان ارتباط منفي بين مسئوليت پذيري اجتماعي و عدم شفافيت در گزارشگري مالي کاهش يافته است .