چکیده:
یافتن بهترین شیوۀ آموزشی مسئلهای است که امروزه توجه بسیاری از محققان، پژوهشگران علوم رفتاری و ورزش را به خود جلب کرده است. در راستای این بحث هدف این تحقیق بررسی تاثیر بازیهای ترکیبی، آموزش بازی برای درک و آموزش ورزش بر خلاقیت فردی و تیمی در مقایسه با روش خطی در بازیهای فوتسال است. جامعۀ آماری تحقیق همۀ کودکان 9-12 سال شهر اهواز بودند (میانگین سن 74/ 10 سال و انحراف استاندارد=42/ 1). مداخلات برای مهارتهای فوتسال طراحی شده بود، ازاینرو چهار گروه مشارکتکنندگان (20 نفر در هر گروه) به روش آموزش بازی برای درک، آموزش ورزش، ترکیبی و خطی تمرین کردند. خلاقیت تیمی و فردی با استفاده از تحلیل فیلم ارزیابی شد. تمرینات به مدت دو ماه طی 16 جلسه و هر جلسه یکونیم ساعت ارائه شد. نتایج نشان داد در خلاقیت فردی در پسآزمون اختلاف بین گروهها برای اعمال نامناسب معنادار نیست، ولی برای اعمال مناسب معنادار است. همچنین برای اعمال خلاق و اصیل و همچنین خلاقیت تیمی گروه آموزش بازی برای درک، ترکیبی، آموزش ورزش و خطی بهترتیب بیشترین پیشرفت را داشتند. در همۀ متغیرها اختلاف بین آموزش بازی برای درک و خطی (05/ 0>P) و ترکیبی و خطی (05/ 0>P) معنادار بود. نتایج این تحقیق موثر بودن روش آموزش بازی برای درک و ترکیبی نسبت به روش خطی را نمایان کرده است که میتواند در مدارس و مهدکودکها کاربرد داشته باشد.
Finding the best teaching method is an issue that has attracted the attention of many researchers, researchers in behavioral sciences and sports today.. In order to discuss this, the aim of this study was to investigate the effect of TGFU, combination, and SE on individual and team creativity in comparison with the traditional method in futsal games. The statistical population of this study was all children aged 9-12 years in Ahvaz (M age= 10.74 and SD= 1.42). The interventions were designed for futsal skills, so four groups of Participants (20 people in each group) practiced SE, TGFU, combination and linear methods. The test of team and individual creativity was performed using film analysis. Exercises were presented for two months in 16 sessions, one and a half hours each. The results showed that for individual creativity in the post-test, differences between groups were not significant for inappropriate actions but significant for appropriate actions. Also for creative and original actions as well as team creativity TGFU, combination, SE and linear groups had the most progress, respectively. In all variables, the difference between TGFU and linear (p <0.05) and combination and linear (p <0.05) was significant. The results of this study showed the effectiveness of the TFGU and combined methods compared to the linear method, which can be used in schools and kindergartens..
خلاصه ماشینی:
در راستای این بحث هدف این تحقیق بررسی تأثیر بازی های ترکیبی ، آموزش بازی برای درک و آموزش ورزش بر خلاقیت فردی و تیمی در مقایسه با روش خطی در بازی های فوتسال است .
همچنین نشان داده شده است که این نوع آموزش خستگی (به دلیل تکرار یک حرکت برای رسیدن به الگوی ایده آل )، احساس حقارت (به دلیل بی توجه به تفاوت های فردی )، نادیده گرفته شدن (به دلیل تغییر تمرین براساس پیشرفت میانگین گروه نه میانگین فرد)، مشارکت غیرفعال در کلاس (به علت تجویزی بودن تمرین ) و عدم تعهد (به سبب عدم لذت و انگیزش در تمرین ) را به همراه دارد (١٤).
Cuza ٣١٩ استناد به مطالب مطرح شده هدف از این تحقیق مقایسۀ روش های خطی ، آموزش بازی برای درک ، آموزش ورزش و ترکیبی بر خلاقیت فردی و تیمی کودکان در فوتسال بود.
همچنین نتایج نشان داد روش آموزش بازی برای درک و ترکیبی برای اعمال خلاقانۀ تیمی و اعمال اصیل و خلاق در خلاقیت فردی بهتر از روش آموزش ورزش و خطی است .
The effects of linear, nonlinear, and differential motor learning methods on the emergence of creative action in individual soccer players.
Effects of Teaching Games for Understanding Integrated Sport Education Model on College Students’ Football Cognitive Performance and Motor Skills.