هنجارهای ناهنجار: نگاهی به نمایشگاه آثار حسین نیرومند، خانه سوره معرفی و نقد

"خنده در آثار نیرومند نشان‌ دهندهء هنجارها در میان آدم‌هاست که به گونه‌ای‌ ناگهانی به ناهنجار ختم می‌شود و ما را به عنوان‌ مخاطب در موقعیتی غافلگیرکننده قرار می‌دهد که‌ چاره‌ای جز خنده باقی نمی‌ماند. در طرحی،عبور عده‌ای‌ از سربازان را با لباس‌ها و کلاه‌های قدیمی درحالی‌که‌ نیزه به دست دارند،شاهدیم،درحالی‌که یکی از آنها نیزه بلندش(بلندتر از نیزه‌های همراهانش)با سیم‌ها (برق برخورد کرده است!سیاه شدن این سرباز و بلند شدن دود از او و دهانی که به نشانهء نعره تا بنا گوش باز شده است،ما را در موقعیتی قرار می‌دهد که جز خنده‌ (منتها از نوع تلخ آن)راهی نداریم(صدای این جیغ در طرحی بی‌صدا آن‌قدر واضح است که مطمئنم تا مدت‌ها در ذهن و دل بیننده بر جای می‌ماند). در آثار نیرومند هرکس به نوعی خودنمایی تمایل‌ دارد و یا دچار وضعیتی وخیم می‌شود!در کاری دیگر شاهد دسته‌ای دیگر از سربازان با همان کلاه‌ها و لباس‌های قدیمی هستیم،درحالی‌که پرچم‌هایی را به‌ دست دارند. ارائه این اتفاق در عین سادگی در اجرا ما را به‌ عنصری دیگر در مضمون آثار نیرومند یعنی ایجاز راهنمایی می‌کند."