چکیده:
هدف از این تحقیق بررسی و مقایسۀ برنامه های کاهش وزن در رشتههای وزنی و تعیین مسئولیت قانونی مربیان در قبال عوارض این برنامه ها در ورزشکاران رده های سنی مختلف بود. روش این تحقیق، توصیفی- تبیینی از نوع بررسی میدانی و کتابخانهای بود و شرکت کننده ها 985 ورزشکار و 98 مربی از رشتۀ بوکس، جودو، وزنه برداری، تکواندو، کشتی آزاد و کشتی فرنگی بودند. نتایج نشان داد 80/25 درصد ورزشکاران شرکتکننده در این تحقیق از روش سریع کاهش وزن استفاده میکنند که در مقابل سایر روشهای کاهش وزن، به صورت معناداری بیشتر است (4/16 =t ؛ 0/05>P) و 70/05 درصد آنها این عمل را بارها انجام می دهند. نتایج تحقیق در خصوص مربیان رشته های منتخب تحقیق نشان داد 93 درصد آنها به آسیب های روانی و جسمانی کوتاهمدت و درازمدت کاهش وزن سریع واقفاند، با وجود این، بیش از 86 درصد مربیان تحصیلات غیرمرتبط دارند. بررسی حقوقی موضوع در مواد قانونی نشان داد ﻣﻮﺟﺒﺎت ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ مربی در قبال آسیب های روانی و جسمانی کوتاهمدت و درازمدت کاهش وزن سریع، از دو بٌعد مهارت و مأذون بودن و مباشر يا غير مباشر بودن مربی قابل احراز است. ازاینرو مسئولیت قانونی مربی در این زمینه – بهخصوص در رده های سنی نونهالان و نوجوانان- مبرهن بهنظر میرسد.
The aim of this study was to investigate and compare weight-loss programs in weight class sports and determine the legal liability of coaches for the damages of these programs in athletes with various age groups. The method of this study was descriptive-explanatory, field and library study. Participants were 985 athletes and 98 coaches of boxing, judo, weightlifting, taekwondo, freestyle and Greco-Roman wrestling. The results showed that 80.25% of athletes who participated in this study used fast method of weight loss significantly more than other methods (t=4.16; P