چکیده:
پژوهشگران حوزۀ زیارت، برای اثبات فضیلت زیارت معصومان با پای پیاده بهعنوان یک شیوۀ زیارتی که علاقهمندان بسیاری دارد، به عموماتی مانند فضیلت مطلق پیادهروی، تعظیم شعائر و... تمسک جستهاند که در جای خود لازم و ضروری است. اما ادلۀ خاصی نیز در این موضوع و بهطور خاص در رابطه با زیارت پیاده امام حسین، امام علی، امام رضا و امام باقر وجود دارد که بهطور کامل جمعآوری نشده و از فقدان یک تحلیل منسجم و دلالت سنجی دقیق، رنج میبرد. از اینرو، این روایات، همچنان نیازمند نگاشتههایی جامع و نظاممند است تا به جمعآوری، دستهبندی و دلالت سنجی آنها بپردازد. از میان روایات فضیلت زیارت امامان با پای پیاده، تعداد هفت روایت در رابطه با فضیلت زیارت امام رضا با پای پیاده میباشد. مقالۀ پیش رو، این روایات را در سه دسته، ارائه نموده و به تحلیل آنها پرداخته است. بررسی روایات، این نتیجه را حاصل میکند که فضیلت زیارت امام رضا با پای پیاده بر اساس ادلۀ خاص روایی و با عنوان اولی در میان روایات شیعه، مطرح نمیباشد؛ درعین حال، امکان استحباب زیارت امام رضا با پای پیاده بهعنوان مصداقی از «تعظیم شعائر»، «تواضع» و... همچنان باقی است و پژوهشهایی نیز در این زمینه، ارائه گردیده است.
Researchers in the field of pilgrimage, in order to prove the virtue of pilgrimage of the Infallibles (PBUH) on foot, as a method of pilgrimage that has many enthusiasts, have relied on generalities such as the absolute virtue of walking, bowing rituals, etc which are necessary in their place. However, there are special evidences in this regard and specifically in relation to the pilgrimage of Imam Hussein (AS), Imam Ali (AS), Imam Reza (AS) and Imam Baqir (AS) which have not been fully collected and It suffers from a lack of coherent analysis and accurate signification. Therefore, these narrations still need comprehensive and systematic writings to collect, categorize and imply their significance. Among the narrations on the virtue of pilgrimage of Imams (AS) on foot, there are seven narrations related to the virtue of pilgrimage of Imam Reza (AS) on foot. The present article presents these narrations in three categories and analyzes them. Finally, the shortcomings of chain of tradition in some narrations and the shortcomings of implication in others have prevented them from accepting their implication on the virtue of the pilgrimage of Imam Reza (as) on foot.
خلاصه ماشینی:
اما ادلۀ خاصي نيز در اين موضـوع و بـه طـور خـاص در رابطـه بـا زيارت پياده امام حسين ع ، امام علي ع ، امـام رضـاع و امـام بـاقرع وجـود دارد که به طور کامل جمع آوري نشده و از فقدان يک تحليـل منسـجم و دلالـت سنجي دقيق ، رنج مي برد.
بررسي روايات ، اين نتيجه را حاصل مي کند که فضيلت زيارت امام رضاع با پاي پياده بر اساس ادلۀ خاص روايي و با عنوان اولي در ميان روايات شيعه ، مطرح نمي باشد؛ درعـين حال ، امکان استحباب زيارت امـام رضـاع بـا پـاي پيـاده بـه عنوان مصـداقي از * تاريخ دريافت : ۱۴۰۰/۰۳/۲۷ - تاريخ پذيرش : ۱۴۰۰/۱۲/۱۴.
۱- پيشينه پژوهش شايسته است در مسير بررسي استناد و مشروعيت زيارت حرم امام رضاع ، بـا پـاي پياده ابتدا به فتاواي مراجع عظام تقليد به عنوان پيشينۀ پژوهش اجتهادي در اين موضـوع مراجعه شود و در گام بعد، مراجعه به ديگر پژوهش هاي انجام شده نيز در دسـتور کـار قرار گيرد.
۴- بررسي روايت ابوالطيب در روايت ابو الطيب ، به ازاي هر گام در مسير زيـارت امـام رضـاع ثـوابي در نظـر گرفته شده است ؛ از اين رو، تا حدودي به فضيلت زيارت پياده اشاره مـي کنـد؛ امـا بـه دليل کمبودهاي تأثيرگذاري که در رابطه با اعتبار آن وجود دارد، نمي توان به راحتي بـه مفاد آن پايبند بود.