چکیده:
هدف مقاله حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت، بر اضطراب اجتماعی، سازگاری اجتماعی و مهارتهای ارتباطی در دانشآموزان مقطع متوسطهاول شهر اهواز بود. نمونهآماری در این پژوهش با روش نمونهگیری چندمرحلهای انتخاب شدند. جامعه آماری کلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه شهر اهواز بودند که در سال تحصیلی 99-98 مشغول به تحصیل میباشند. نمونه این پژوهش مشتمل بر 40 نفر از جامعه مذکور (20 نفر گروه آزمایش و 20 نفر گروه گواه) میباشد که برای انتخاب آنها از روش نمونهگیری نمونه در دسترس استفاده شد. این پژوهش توصیفی از نوع تجربی است که از طرح پیش-آزمون و پسآزمون با گروه کنترل استفاده شده است. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامهی سازگاریاجتماعی سینها و سینگ (1993)، مهارتارتباطی هارجی و مارشال (1986) و هراساجتماعی کانور و همکاران (2000) بود. دادهها با روشهای آماری کواریانس چند متغیری و یک متغیری تحلیل شدند. یافتهها نشان داد درمان مبتنی بر شفقت با توجه به میانگین اضطراباجتماعی دانش آموزان گروه آزمایش نسبت به میانگین گروه گواه، موجب کاهش اضطراباجتماعی دانش-آموزان گروه آزمایش شدهاست. همچنین سازگاری اجتماعی و مهارتهای ارتباطی دانشآموزان گروه آزمایش نسبت به میانگین گروه گواه، موجب افزایش سازگاریاجتماعی و مهارتهای ارتباطی دانشآموزان گروه آزمایش شده است.
خلاصه ماشینی:
در این فرآیند که میتواند "همانندسازی فزاینده" Self-Pity نیز نامیده شود، افراد آنچنان در عکس العمل هیجانی فعلی خود غرق میشوند که دیگر جنبههای شخصیشان غیر قابل دسترس میشود (بنت گلمن، ۲۰۰۱)، زیرا که آگاهی از خود، به طور کامل با واکنشهای ذهنی درگیر شده است و فرد نمیتواند از موقعیت به عقب گام بردارد و یک دیدگاه واقع گرایانهتر را اتخاذ نماید.
در مقابل، شفقت به خود، نیاز دارد که فرد بیش از اندازه با احساساتش همانندسازی نکند، پس یک "فضای روانی" وجود دارد که در آن مهربانی فرد توسعه می یابد و میتواند زمینهی گستردهتر انسانی تجربهی خودش را شناسایی کند (گلدستاین و مایکلز 1 ، ۱۹ > درمان متمرکز 2 y"/> > در سال های اخیر تعاملات زیادی بین افکار فلسفی شرقی، خصوصاٌ بوداییسم و روانشناسی غربی صورت گرفته که منجر به ایجاد راههای تازهای برای درک و ایجاد بهزیستی روانی با تکیه بر هر دو دیدگاه و به نوعی ادغام آنها در قالب رویکردهای جدید شده است.
جدول 6: نتایج تحلیل کواریانس یک راهه در متن مانکوا بر روی میانگین نمرات پس آزمون سازگاری اجتماعی دانش آموزان گروههای آزمایش و گواه با کنترل پیش آزمون (به تصویر صفحه مراجعه شود) همان طوری که در جدول 6 نشان داده شده است با کنترل پیش آزمون بین دانش آموزان گروه آزمایش و گروه گواه از لحاظ سازگاری اجتماعی تفاوت معنی داری وجود دارد (0001/0 p فرضیه سوم: درمان مبتنی بر شفقت بر مهارت های ارتباطی دانش آموزان مؤثر است.