خلاصه ماشینی:
"(به تصویر صفحه مراجعه شود) بخشی نگری و فقدان نگاه کلان ابو الحسن مختاباد اگر یک نهاد مدنی اجتماعی موسیقی بخواهد در حوزههای تصمیمگیری و مدیریتی حوزه خود نقشی ایفا کند،چه رفتاری باید داشه باشد و بر چه نقاطی باید انگشت نهد تا بتواند سهمی در این ماجرا ایفا کند؟آیا مدیریت موسیقی کشور این آمادگی را دارد که بخشهایی از مسئولیت خود را به این نهادها و افراد اصلی آن واگذار کند؟و آیا دستاندرکاران اصلی خانه موسیقی این تدبیر را دارند که در ایفاگری این نقش از تمامی پتانسیل و ظرفیت نهادی با هفت هزار عضو به قدر کافی بهره ببرند؟ برای پاسخ به این پرسشها ابتدا باید به چگونگی حضور این نیروها در ساختار تصمیمگیری مدیریت موسیقی کشور نظری بیفکنیم.
اعضای این نهاد در دو شورای سیاستگذاری موسیقی صدا و سیما و نیز دفتر امور موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی حضوری مستمر دارند،اما حضورآنها در بخش موسیقی حوزه هنری تقریبا ناچیز است."