چکیده:
زمینه و هدف: استرس شغلی یکی از شایعترین بیماریهای عصر ماست. مشاغل پلیسی بهدلیل شرایط محیطی، ماهیت کار و نوع مأموریت سازمانی میتواند منشأ استرس باشد. هدف از تحقیق حاضر، شناخت رابطه سبکهای مدیریتی با استرس شغلی کارکنان پلیس آگاهی مشهد است.
روش: جامعه آماری پژوهش شامل کارکنان پلیس آگاهی مشهد است که تعداد نمونه با استفاده از جدول مورگان 175 نفر تعیین و به روش نمونهگیری تصادفی ساده، نمونهها انتخاب شدند. در این پژوهش از دو پرسشنامه استرس شغلی و سبک مدیریتی استفاده شد که میزان پایایی پرسشنامه با استفاده از آزمون کرونباخ محاسبه شد و میان پرسشها 97% همبستگی وجود دارد. بهمنظور بررسی رابطه متغیرهای جمعیت شناختی با میزان استرس شغلی و سبک مدیریتی از آزمونهای تی مستقل، آنالیز واریانس و همبستگی پیرسون استفاده شد.
یافتهها: نتایج حاصل از پژوهش بیانگر آن است که بین همه ابعاد سبک مدیریتی و استرس شغلی رابطه وجود دارد. بدین معنا که یک واحد افزایش نمره در سبک مدیریتی مستبدانه، استرس شغلی را به طور متوسط 12/1 واحد بیشتر میکند. همچنین میتوان گفت یک واحد افزایش در سبک مدیریتی مشارکتی، به طور متوسط استرس شغلی را 129/1 واحد کاهش میدهد.
نتایج: در سبک رهبری مشارکتی، مدیر اعتماد کامل به زیردستان داشته و تعامل وسیعی میان آنان برقرار میشود و مدیر از طریق ارائه پاداشهای اقتضایی و جلب مشارکت جمعی در تعیین اهداف و بهبود روشها، سبب انگیزش کارکنان میشود. در این بعد، سبک مدیریتی مشارکتی با افزایش نمره سبک، استرس کمتر را نتیجه خواهد داد. بدین معنا که هرچه مدیر از سبک مدیریت مشارکتی بیشتر استفاده کند، استرس کمتری به کارکنان و زیردستان وارد میشود و میتواند محیط مطبوعتری را برای آنان فراهم سازد.
Background and aims: Job stress is one of the most common diseases in our age. Police jobs due to environmental conditions, the nature of work and the type of missions can be a source of stress. The purpose of this study was to identify the relationship between managerial styles and job stress among Mashhad police officers. Method: The statistical population of the study consisted of Mashhad police officers in CID. The sample size was 175 using Morgan table. Samples were selected by simple random sampling method. In this research, two questionnaires of occupational stress and management style were used. The reliability of the questionnaire was calculated using Cronbach's test and 97% correlation was found among the questions. To analyze the relationship between demographic variables with job stress and management style, independent t-test, Pearson correlation analysis and variance analysis were used. Findings: The results of the research indicate that there is a relationship between all aspects of managerial style and occupational stress. That is, an increase in the score in a tyrannical management style will increase the average job stress by 1.12 units. It can also be said that an increase in the cooperative management style reduces the average job stress by 1.399 units. Conclusion: In the collaborative leadership style, the director has a full confidence in the subordinates and a wide interaction is established between them, and the manager motivates the staff by providing contingent rewards and attracting collective participation in determining goals and improving methods. . In this dimension, collaborative management style will result in less stress by increasing the light score. That is, the more the manager uses the collaborative management style, the less stress is placed on employees and subordinates and they can provide a more relaxed environment for employees.
خلاصه ماشینی:
در واق، يکي از عوامل موثر در افزايش اثربخشي ، کارآيي و در نهايت بهره وري يک سازمان ، سبک رهبري مديران آن سازمان است که اين مديريت انواع مختلفي دارد و بسته به نوع سازمان ماهيت آن تغيير مي کند (نکويي مقدم ، ١٣٨٧، ص ١٠٦).
در سازمان هاي مختلف شناخت و ريشه يابي استرس کارکنان ، از اهميت بسيار بالايي برخوردار بوده و اين موضوع در مراکز نظامي از اهميت ويژه اي برخوردار است که بايد مديران با انتخاب سبک مديريتي مناسب به کاهش استرس در محيط کاري کارکنان کمک کنند تا بتوانند به بهره وري و کيفيت مناسب در اينگونه مراکز دست يابند.
بنابراين ضرورت دارد تا با بررسي همه جانبه ، سبک و شيوه مديريت حاکم بر پليس آگاهي مشهد که موثر در کاهش استرس و در نهايت منجر به سلامت جسمي و رواني کارکنان ، افزايش عملکرد، کارايي ، اثربخشي و بهره وري باشد، را ارائه کرد.
محقق با در نظر گرفتن موضوعات يادشده ، با انجام اين پژوهش سعي در شناخت رابطه سبک هاي مديريتي با استرس شغلي کارکنان پليس آگاهي مشهد دارد.
نتايج پژوهش فقهي فرهمند (١٣٨٨) نشان مي دهد که مديريت استرس مديران و کارکنان سازمان براي ٤٢١ نفر از مديران و کارکنـان يکـسان بود کـه بـا قابليـت ٩٠ درصد اعتبار بالاي داده هاي جمع آوري شده با اسـتفاده از شيوه هاي آماري ماننـد آزمون کاي دو، مورد تجزيه و تحليل قرارگرفته بود.
نتايج پژوهش در فرضيه هاي دو، سه و چهار نشان داد که بين سبک هاي مديريتي خيرخواهانه ، مشورتي و مشارکتي ، رابطه معنادار منفي وجود دارد که با افزايش هرکدام از اين سبک ها استرس شغلي کارکنان کاهش پيدا مي کند.