خلاصه ماشینی:
"و این سئوال مطرح شد که آیا کشورهای صنعتی قادر خواهند بود از طریق افزایش باز هم بیشتر "ارزش افزوده"بازرگانی جهانی خود را بیشتر توسعه دهند؟آیا ضرورت و فوریت جهانی کردن تجارت جهانی (Olobsalisation) فرصت میدهد که مؤسسات تجاری کنونی،سازمان و تشکیلات خود را با ضروریتها و نیازهای آن هماهنگ کنند؟چه باید کرد تا سرمایههای انبوه راهی کشورهای آسیا، چین و آمریکای لاتین شود و در راه رشد و توسعهء اقتصادی آنها بکار افتد؟ در زمینه تجارت چند جانبه (Multilataeral Trade پس از مذاکرات دور اروگوئه پانل باب مذاکرات در مسائل زیر را گشود: آیا مذاکرات دور اروگوئه و بخصوص توافقنامه ایجاد سازمان تجارت (WTO) بعنوان جانشین گات (GATT) به نتیجه عمومی کردن سیستم تجارت جهانی(بجای سیستم دو قطبی سابق)منتهی خواهد شد؟آیا نتیجهء مذاکرات دور اروگوئه سبب در هم شکستن روند تجارت بین المللی کنونی که در آن گرایش به سمت منطقهای کردن تجارت وجود دارد خواهد شد و آنرا بصورت جهانی در خواهد آورد؟ بعلاوه سازمان تجارت جهانی برای گسترش تجارت جهانی در قرن بیست و یکم چه تجسسهائی خواهد کرد؟آیا مقررات مربوط به همهگرائی در تجارت جهانی،تغییرات در سیاستهای رقابتهای ملی را برای تجارت برون مرزی میطلبد؟ متمرکز کردن شعبات خارجی شرکتهای تجاری در دیگر کشورها یا دادن اختیار به آنها تا برحسب مقتضیات محلی اقدام کنند."