خلاصه ماشینی:
"بلکه دیدن هر چیز در موقعیت نسبتا واقعی آن است،و شاید
پخش میشود و یا به صورت مجاز منتشر میگردد در
محدود به دیدن برخی از سازها در سیما روشن شد.
موسیقی را مجاز میداند،ولی نشان داد آن ساز را
در فلان ساز نهفته است و در مورد آن تقدس نمایی میکنند؟
حتی برخی با تعریف کردن قصهای از باب اینکه فلان
سازی دیگر مقدم است؟با اینکه این موضوع به نظر ساده
این درست است که از لحاظ گرایشات و اولویتهای
فرهنگی علاقهای به سازها و نواهای خودی داریم اما این به
شاید برخی طرح این موضوع را کوچک قلمداد کنند
و اما در باب ارزشهای معنوی در موسیقی و اعتبار سازها
نیافتیم که ساز و خود موسیقی وسیلهای است که ارزش و
ضدارزش بودن آن به نیت و نوای آن باز میگردد و بدیهی
مخدوش نشدنی است.
آوای دوست در ساز و نوای ما منعکس شود و گرنه:خشک سیمی،خشک چوبی،خشک پوست "