خلاصه ماشینی:
"مهمترین دلیل این امر،این بود که تقریبا از همه قشرهای جامعه،افرادی فراوان وجود داشتند که از کودکی دارای استاد ساز و حتی آواز بودند و موسیقی را از آن روی،که هنر اول است از دیگر هنرها،برتر میدانستند.
در دههی اول قرن بیست و یکم چه نوع موسیقی میتواند نیوایج میوزیک خوانده شود؟و همهی اینها در حالی است که ما هنوز قادر به تشخیص علمی و دقیق دستگاههای موسیقی سنتی خودمان نیستیم؛سازها را با نامهای اشتباه میخوانیم (مثل درام که به نام جاز!خوانده میشود)،واژههای موسیقی را به اشتباه به کار میبریم.
اما مهمترین مسئله این است که کدامین آهنگساز قادر به تنظیم چنین قطعاتی است؟شاید دلیل انگشت شمار بودن آهنگسازهای نیوایج در زمانی که تعداد آهنگسازان جهان غیر قابل شمارش است،همین دشواری تنظیم آهنگهایی با گستردگی موسیقی-محتوایی فراوان باشد.
تنها کاری که شاید از دستمان بربیاید این است که اطلاعتمان را بیشتر کنیم و با دید جدیدی به این نوع موسیقی بنگریم شاید آن گاه بتوانیم واژهای نیوایج را درک کنیم و به فهم واژههای نیوایج اکتفا نکنیم."