خلاصه ماشینی:
"در همان سالها تحصیلاتم را در مدارس ارامنه تهران به پایان بردم و بعد نزد استاد گالیان،فنون حرکات باله را کاملتر کردم،ضمن آنکه در مدرسهی فرانسویها در خیابان ژاندارک (منوچهری)زیر نظر مادام توماسک زبان فرانسه را یاد گرفتم و برای تکمیل نهایی این هنر به ایتالیا رفتم و در آنجا زیر نظر استادی به نام ویکتوریا(فامیل او را از یاد برده)بودم که جنگ جهانی دوم پیش آمد و مجبور به ترک آنجا و بازگشت به وطن شدم.
پس از بازگشت این ضرورت را حس میکردم که باید براساس فرهنگ آیینی گذشتگان نوعی از حرکات را در ایران پدید بیاورم که چشم را متحیر سازد،به همین خاطر به مطالعه در نقوش،معماری و مینیاتورها پرداختم و براساس حرکات آنها و با الهام از موسیقی سنتی و درست ایرانی،بالهی ایرانی را ابداع نمودم که رقص زنگوله با موسیقی مرحوم درویش خان از آن نمونه است."