پرویز یاحقی از دایی و استاد می گوید معرفی و نقد

"حدود دوازده یا سیزده سالم بود که تحت تعلیم فراگیری نواختن ساز ویولون نزد دایی و استادم مرحوم حسین یاحقی بودم،روزی استاد جمله‌ای را به من گفت که دنیایی از مسائل‌ بود و یک دریچه و دورنمای سازنده‌ای را به روی من گشود و من بعدا خیلی از پیشرفت‌هایم‌ را در کارهای هنری و نوازندگی ویولون مدیون ایشان می‌دانم. به‌هرحال دو رفیقی بودند همدل و پاکنهاد و در یکی از همین شب‌ها بود که دایی‌ام رو کرد به استاد صبا و گفت:«این خواهرزادهء من را که می‌شناسیدش،حالا که تا این حد فراگیری‌ موسیقی و نواختن ویولون جلو آمده،دلم می‌خواهد که سبک و مکتب تو را هم بشناسد و آن‌ مرد محترم و بزرگوار در نهایت خوشرویی پذیرفت و از هفته بعد من به کلاس ایشان رفتم."