آشنایی با رسالات موسیقی (حسین محمد رضا صدیق) (بخش سوم) مقاله

"فصل اول در ایراد و اخبار و آثاری که دلالت بر حرمت غنا دارد،و فصل دوم در بیان احادیثی است‌ که دلالت بر مباح بودن غنا و صوت حسن‌ دارد،و خاتمه در بیان اذکار و اقوالی است‌ که به صورت حسن در مجلس سامی سید العارفین و سلطان الموحدین و قدوه‌ السالکین،شیخ صفی الدین و تابعان ایشان‌ و سایر اهل الله واقع شده،نویسنده به‌ تصریح خود خاتمه،را از زبان ترکی(و احتمالا از کتاب قارا مجموعه تالیف شیخ‌ صفی الدین و مریدان او)ترجمه کرده و «به زبان عربی با تبیینی که موهم تکرار است به عبارت آورده تا فایده عام باشد. باب دوم در ذکر احادیثی است که دلالت‌ بر ممدوح بودن صوت حسن دارد،و آن را چنین شروع می‌کند:«بعضی علما،از بعضی احادیث چنین فهمیده‌اند که بعضی‌ افراد غناء در قرآن به حدیث«رجع صوتک‌ بالقرآن و اقرا القرآن بالحزن»مستحب‌ است،چه،در حدیث امر به ترجیح و تحزین‌ و لحن،هر سه واقع شده و اینها بدون‌ غناء ممکن نیست."